Bu dünyanın problemleri deniz üzerindeki dalgalar gibidir, bazen durur gibi olur ama çoğunlukla çalkantı vardır.
O çalkantılara uzaktan bakabildiğinizde, hepsinde bir hikmet görürsünüz.
Ama esas inci, denizin dibindedir. İşte gavvas (dalgıç) metaforu oradan ortaya çıkar.
Nedir?
“Satıhla fazla meşgul olma, iç dünyana dal!”
Sadettin Ökten
Senin için aldığım nefes olsan
Hasret koksan rüzgârınla getirsen
Vuslat nedir sıla nedir gözlerinle bıraksan
Bütün ömrüm sana kaldı her gün seni arıyorum
Yeni doğan gökyüzünde, ağaçlarda ki kuşlarda.
Günleri yaşamak ne de güzel her gün böyle düşler içinde
Dalgalar suskun sahile vurur olmuş dertleri yine
Bir ben derdi kederi içinde susmuşum
Denizlerin derdi kederi kıyıma vurur.
Ne vakit uykum kaçsa, gülse yüzüm kalbim aynı titrer.
Yattığım Kaya
Bu akşam o kadar durgun ki sular
Gömül benim gibi kedere diyor.
İçimde maziden kalma duygular
Ağla geri gelmez günlere diyor.
Ey gönül, gidenden ümidini kes!
Kaçan bir hayale benziyor herkes,
Sanki kulağıma gaipten bir ses
Buluşmalar kaldı mahşere diyor.
Enginden engine koşarken rüzgar,
Bende bir yolculuk heyecanı var…
Yattığım kayaya çarpan dalgalar
Çıkıver bir sonsuz sefere diyor.
Necip Fazıl Kısakürek
Ah, kimin için atıyor bu yürek?
Söyle kimin için atıyor bu yürek?
Ne yapıp ediyor, sevdiğini üzüyor, aklımız ermez
Biz iki balıktık, aşk da bir deniz
Yüzerdik koylarda gamsız, kedersiz
Bıraktık sularda gümüşten bir iz.
Keskin kancalara taktılar bizi
Çırpındık kıyıya çektiler bizi.
Şimdi gözlerimiz cam gibi parlar
Üstümüze gelir evler duvarlar
Nerde aşk denizi sonsuz dalgalar?
Keskin kancalara taktılar bizi
Çırpındık kıyıya çektiler bizi...
Orhan Seyfi Şirin
Sensizlik Son Bir Adım
“Martılar uçuşurlar ilerde, mavi dalgalar kıyıyı döverler. Bir bankta oturmaktayım, seni düşünmekteyim”
Yunuslar neden intihar eder hiç düşündün mü Can
Bir gün yunuslardan biri
Bir insanı kurtarmaya çalışmış köpekbalıklarından
Kurtarmış da
Köpek balığı yunusa demiş ki
Vay hain yunus sen benim avımı elimden aldın sen hainsin
Yunus aldırmamış bu hakarete
Gülerek bakmış kurtardığı insanın yüzüne
Kim bilir bir teşekkür tatlı bir tebessüm için
Ama ne olmuş bilir misin Can
Kurtardığı insan yunusu öldürüp yüreğini söküp çekip gitmiş
Durumu gören köpekbalığı basmış kahkahayı
O günden sonra yunuslar başlamışlar intihar etmeye
Neden bilir misin?
Yunuslar da bilirmiş insanoğlunun çiğ süt emdiğini
Bir gün arkadan vuracağını
İnsanın ihaneti değil, köpekbalığının kahkahası kahretmiş yunusları
O günden sonra yunusların arasında bir ağıt dolaşır olmuş
Nice dalgalar gördüm azgın
Nice zıpkın yarası var sırtımda
Sığınacak bir liman aramadım hiç
Hep sığınılacak liman oldum
Fırtınalardan korkmadım ihanetten korktuğum kadar
Ama hesapta yoktu can yoktu
İnsanlar köpekbalıkları gibi vefasız olacaktı
(Ahmet Yenilmez)