Orkun'un Yayın Macerası ve Sonu: Orkun'da hiç aksamayan iki köşe vardı: "Orkun'dan Sesler" ve "Türkiye'nin Köy ve Kasabaları". Bunlardan birincisinde haftanın bazı haberleri çok defa mizahi bir üslupla ele alınıyor ve ayrıca 1944'e ait güldürücü hatıralara yer veriliyordu. Diğerinde çeşitli şehir,
Yerli Kara Dağlar'ın yıkılmasın
Gölgelice koca ağacın kesilmesin
Coşkun akan görkemli suyun kurumasın
Kanatlarının uçları kırılmasın
...
Kadir Mevla seni namerde muhtaç etmesin
Gittikte yerin otlakların geyik bilir
Göğermiş yerlerin çimenlerini kulan bilir
Ayrı ayrı yolların izini deve bilir
Yedi dere kokularını tilki bilir
Gece kervan göçtüğünü çayır kuşu bilir
Oğul kimden olduğunu anası bilir
Erin ağırını, hafifini at bilir
Ağır yüklerin zahmetini katır bilir
Nerde sızılar varsa çeken bilir
Gafil başın ağrısını beyni bilir
Kolca kopuz alıp ilden ile, beyden beye ozan gezer
Erin cömerdini, cimrisini ozan bilir
Önünüzde çalıp eden ozan olsun
Azıp gelen kazayı Tanrı savsın hanım hey
Eski pamuktan bez olmaz, eski düşman dost olmaz.
Kız anadan görmeyince öğüt almaz
Oğul atadan görmeyince sofra çekmez
Oğul atanın yerine yetişendir, iki gözünün biridir
Devletli oğul baba ocağının közüdür
Oğul dahi neylesin baba ölüp mal kalmasa
Baba malından ne fayda başta devlet olmasa
Devletsiz şerrinden Allah saklasın hanım sizi
“ Allahın verdiği umudun kırılmasın!”
Sayfa 145 - Anonim yayıncılık
“ Karanlık gece içinde yolunu sapıtsan umudun nedir?”
Sayfa 129 - Anonim yayıncılık
Gözün kimi tutarsa,
Gönlün kimi severse,
Sen ona var,
Sayfa 115 - Anonim yayıncılık
“Bıçak olup kanatlarımı kesen sen”
Sayfa 101 - Anonim yayıncılık
“ Bu günümde umut ol bana,…”
Sayfa 101 - Anonim yayıncılık
“ Görelim, şimdi yaradan neyler?”
Sayfa 101 - Anonim yayıncılık
“ Sen gideli, göklere yükselişim yere indi, “
Sayfa 99 - Anonim yayıncılık
“Ak giyeceğim kir tuttu senin için, “
Sayfa 99 - Anonim yayıncılık
“ Murad’a erdirmedin, beni!”
Sayfa 95 - Anonim yayıncılık