Hayatın çilesine tahammül gerek,
Değil mi ki sefa ile cefa müşterek.
Sizce ağlamak için gözyaşı mı gerek?
Bazen dertliler de ağlar ama gülerek..."
Necip Fazıl Kısakürek
TAHİRLE ZÜHRE MESELESİ
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.
Meselâ bir barikatta dövüşerek
Çocukluğumda içinden çıkılmaz bir kafa karışıklığıyla, ergenliğimde güçlü bir öfkeyle şimdilerdeyse garip, huzurlu, anlayışlı bir kabullenişle irdeliyorum özgür iradeyi. Olmak zorundadan olmalıydıya sonrasında ise olabilirdi belki de diyerek kabul ediyorum olmadığını. Özgür irade yalnızca bir yanılsamadan ibarettir. Tıpkı tanrı gibi o da
Filmlere ağlayanlar gerçeklere sustu!
Şu film olsaydı dünya festivallerinde ödüllere boğarlardı, gerçek olunca görmezlikten geldiler.
Dünyayı bir sete çevirip oyunları ile gerçek insânları figüran ettiler, Herkes bu filmi sevdi kimse dursun istemiyor! O kadar tarifsiz acı ki, Sanki başka mahluklardan bahsediyoruz, bir avuç üniversitelinin derdi olmuş Gazze,
Bir avuç insanın "marjinal" derdi olmuş Gazze, Ama böyle sürünmeyecek " zulüm ile kimse âbâd olmadı, olamaz!
Herkes imtihan oluyor insanlık imtihan oluyor, 8 milyar sandığımız insanlık aslında bir avuçmuş!
Evet üzgünüz ama pes etmek yok! Asla alışmak yok! Asla kahpe bu düzene uymak yok! Hep böyle oldu hep bir suskun güruh vardı, ayet "onların çoğu inanmaz" (Yusuf Suresi 106) diyor yeni değil çoğunun susması o kadim atalarımızın verdiği imtihanı biz de veriyoruz "onların çektiğini çekmeden cennete gireceğinizi mi sanıyorsunuz?" (Bakara suresi 214) diyen ayet bize hesap soruyor:
Bu dünya bir gölgelik iyi biliyoruz gölgeliğe sahip olanlar cennetimizi çok kıskanıyor hepsi bu.
Said Ercan
Sabırsızlık, insanı daha kırılgan yapar. Yakınlarının ölümünden daha çok etkilenir o insan. Birinin kaybından sonra ona Allah sabır versin denir, ama düşünür mü ki ben hayatta ne kadar sabırlı biriyim ki bu acıyı aşabileyim? Sabır gösteren insan susacak, acısını içinde yaşayacak ve bu acıyı hüzne dönüştürecektir. Bu yüzden hüzünlü görünen insanlar daha merhametli olurlar ve diğer canlılara karşı empati yapabilirler. .Yani son minvalde, asıl soru; düşünebiliyorlar mı, akıl yürütebiliyorlar mı değil, acı çekebiliyorlar mı, acıyı dönüştürebiliyorlar mı olmalıdır.
İ.S. 27.4.2024
Bazen uyumak istersin..
Tatilin keyfi olur, sürersin..
O hiç bana uğramıyor.
Bir gün, uyuyacağım.
Bugünlerde tek hayalini kurduğum şey bu.
Bu bir nimet. Öyle demeyin:)
Bundan sonra daha da nimet olur artık.
Arık açılır, otlar temizlenir. Baharın edebiyatı güzeldir tabi. Ama bizde her yeri ot sardı hadi bir temizlik. Temizlik, sadece ev midir ki, bizim köyde, avludur da, hatta sana ait yol bile temizlenir. Temizlemezsen yüzüne cemkirir herkes. Pis damgası yersin:))
Sahiplenmek, olduğun yeri önce temizlikle başlar kabul edin. İnsan sahiplenmeyince düzeltmez, yoluna koymaz, adam etmez.
İyice uzayan otlar yeşilken dokunulmaz, yolunmaz, incitilmez. Yazın sararıp, solucak belli sıcaktan, onları temizleriz. Dikenler falan. Aman çocuklar incinmesin, hayvanlar.
Fidanlar dikilir.
Her sene yeri hazırlanır bir ağacın. Hangisi eksik mesela bu sene zeytin diktik. Yoktu.
Kuşlar yer duacımız olur denir. Onun ne canı var sanki.
Köylü evet cahildir, ama köylü bir de böyledir. Emek verilir, cümle mahluk düşünülür. Ekmeği kediler yesin diye minik minik doğrar babam. Sütü önce onlara verir. Kedilerime dokunmayın der. Her canlının bir yeri vardır. Yok olunca, nerde diye ararsın. Ararım, babam kedilere verdin mi yemeğini, Aman unutma sakın onları kızım der. Unutmam bende.
Merhamet en yakışan şeydir insana. Bu önce ailede öğrenilir. Yaşayarak, ezberleyerek değil.
Bir uyusam hayali, yine gelecek haftaya kaldı. Olsun:d