İyi geceler... +4
Ne kadar iyiydi hayat? Hep İyiyi düşünmek bizi içinden çıkamayacağımız hüsranlara uğratmayacak mı … ki zamanında uğrattı. Yalpalayıp düştüğümüzde ya daha kötü olursak . Benim anladığım ve tecrübe ettiğim kadarıyla bazen kötüyü de düşünmek lazım ama kötüyü yapmayacak vicdana da sahip olmak lazım. Ancak böyle biraz daha insan kalabiliriz.
Nedenini bilmediğim bir şekilde bu gece bunları paylaşmak geldi içimden
Bak! Ben, fazla bal toplamış arı gibi uzanacak ellere muhtacım. İnsanlar arasında, akıllılar deliliklerine; fakirlerde zenginliklerine kavuştuğu o derin sevinci tekrar yaşatmak için armağanlarımı paylaştırmak istiyorum. Bunun için aşağılara inmeliyim. Nasıl ki sen, cömert yıldız, akşamları denizin arkasına iniyor ve arkadaki dünyaya ışık götürüyorsan, ben de senin gibi, inmek istediğim insanların arasına girmek istiyorum...
İkinci el satan kitaplara bakayım dedim. Hem daha ucuz hem de daha sürdürülebilir olacağını düşündüm ama yanılmışım. İkinci el kitapların büyük bir çoğunluğu yeni kitaplardan pahalı ne yazık ki. Bir de sahaflar, kitapçılar vs. farklı olduğundan tek kargo da çoğu zaman mümkün olmuyor, ayrı ayrı kargo ücreti ödemek gerekiyor. Bence ikinci el kitap satanlar, yeni kitaplardan daha ucuza satmalı. Böylelikle hem onlar kazanır hem okuyucu hem de daha sürdürülebilir olur.
Ya Mübarek Tamam Harika Bir Eser Olduğunu Çok Duydum.
Bunu Daha Okumadan Bende Kabul Ediyorum.
Tamam Seni Okumak İçin de Çok Geç Kalmışım.
Eee Olur da, O Kadar..
Hayat Çok Kısa ve Okunacak O Kadar Çok Kitap Var ki. Sana Anca Sıra Geldi.
Yaaa Daha Dün Kitapçıdan Aldım Seni.
Kaç Türk Lira'sısın Biliyomusun.
Şu Ekonomik Krizde Tam Tamına 600 TL.!
Millet Soğana Patatese Bu Vatanı Satmayız Demişti Ya.
Ha Şimdi Bende Diyorum ki Kriz Miriz Bende Kitaplarımı Satmayacağım.
Müzik öğretmeni vardı biz lise 4'üz o da yeni öğretmen yaşlarımız arası 3 4 anca. Ailesi buna ders çalışması için baskı yapmış; dışarıda oynayan çocukları izleterek ders çalıştırıyormuş bir nevi işkence yani her neyse bu hoca gelip bizle dertleşiyor, son zaman ailesi aradığında demiş ki " ben çocuk nasıl bakılmaz/ yetiştirilmez sizden öğrendim" sonra ailesi bunalıma girmiş. Ablası da bizim öğr.i arayıp " sen bunlara ne söyledin de bunlar içerlendi" demiş. O hesap bazı politikacılardan anca " nasıl yaşanmaz bir ülke meydana getirilir"i öğrenirsin. Not: hikaye tamamen gerçektir.
Bir damla suydum ben. O kadar yandım ki... Umrumda olan pek bir şey kalmadı ve umrumda olmayanlar çoğaldı. Neticede bırakarak tüm ağırlığımı buhar olup havaya karıştım. Gereksiz ağırlıklarım kalmadı artık daha hafif yaşamım.
Yine en şefkatlisinden boşvermişlik kahvesi yaptım kendime ve bir mum yaktım kendimi dışardan da görebilmek için. Saatlerce ama aralıklı olarak o muma baktım. Kendimi içerden görmeye o denli alışmıştım ki kendi yanışıma "ah"larken başkalarını aydınlattığıma mutlu olmaya fırsat bulamamıştım. Ve mum ışık vermez ya dibine; kendine... O yüzden nerede yanan başka bir insan var, onları yolumda ışık olarak taşırım. En karanlık yolları ben hep böyle aşarım.
Başkaları için bir yıldız olarak yaşarım, budur benim parlayışım. Türümdeki temas ettiğim her bireyin kendini bulması ve kendilerini gerçekleştirmesi adına var olan bir yıldızım; kişisel menkıbe ya da adanmışlık da diyebiliriz adına. Adanmak... Belki de Tanrı tarafından, Tanrı'nın kendine adadığı bir armağanım.
G҉ E҉ C҉ E҉