Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
Hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kağıt gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.
Nazım Hikmet Ran
Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini
open.spotify.com/track/1jXdLEbRw...
Emel Sayın
BİR ŞARKI BİR HİKAYE..
1972 yılında Turgut Yarkent'e
bir arkadaşı sevdiği kız için bir şiir yazmasını rica eder.
Turgut Yarkent; "Peki nasıldır bu kız, gözleri ne renk mesela” diye soruyor.
Arkadaşı “Unuttum” diyor.
Arkadaşı birkaç gün sonra karşılaştığında şiiri sorunca;
“Peki! Kızın göz veya saç rengini hatırladın mı?” sorusuna yine yanıt vermeyince:
“Yakında hazırlarım merak etme” diyor.
Şair ne yazacağını düşünüyor ve sonunda kızın ağzından arkadaşına hitap edercesine şiiri yazıyor.
Yazdığı şiiri Muhayyerkürdî makamında Selahattin Altınbaş besteledi.
Milliyet gazetesinin 1977'de açmış olduğu "Yılın Sevilen Şarkıları" yarışmasında "Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini" eseri ödül aldı.
Duydum ki Unutmuşsun Gözlerimin Rengini.
Yazık Olmuş O Gözlerden Sana Akan Yaşlara.
Bir Zamanlar Sevginle Ateşlenen Başımı.
Dizlerinin Yerine Dayasaydım Taşlara.
Hani Bendim Yedi Renk, Hani Tende Can İdim.
Hani Gündüz Hayalin Geceler Rüyan İdim.
Demek ki Senin İçin Aşk Değil Yalan İdim.
Acırım Heder Olan O Güzelim Yıllara
“Madem ki sorduğun soruya hiç kimse doğru cevap veremiyor” dedi beyaz saçlı adam, “o zaman belki de soruyu bir kere de kendine sormalısın!”
Dokunulmasa da, görülmese de;
Kalpte yer verilir bazısına,
Nedensiz...
Sen; aklım ve kalbim arasında kalan,
En güzel çaresizliğimsin.
Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.
O kadar kalbimdesin ki...
Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
Kırk yılın hatırına "SEN" kalayım.
"Sevmek" ne uzun kelime...
Şimdi açsam pencereyi beklesem.
Sen gelsen, olmaz ya hani geliversen.
Hiçbir şey sormasan,
Hiçbir şey söylemesen,
Sussan,
Sussam,
Sussak...
Susuşların anlattıklarını dinlesek.
Cemal Süreya
Kötülüklerinizin bedelini dünyadaki masum canlılar çekiyor. Ama kötüler de kötü şeyler yaşıyor. Neden tek taraflı bakıyoruz ki her şeye. Tek yerden bakmak bizi yanıltabilir.
Doğru yerde yanlış kişi olmadık ama yine de sevilmedik.
Anladım ki; yanlış yerde, doğru kişi olduğumuz için terkedildik.
Cemal Süreya
Hocanın biri şöyle diyor:
"Efendim, diyanet işleri başkanı'nın makam arabasını eleştiriyorlar. Neymiş, Audi'ye biniyormuş. Ben de diyorum ki, diyanet işleri başkanı Audi'ye değil, Porsche'ye binmeli, vallahi şaka yapmıyorum bak, müslüman dediğin heybetli olmalı. Bi kâfir başbakanın bisikletli fotoğrafını paylaşıp, diyanet işleri başkanı'nı linç ediyorlar. Sonra dinden soğuduk diyerek namazı terk ediyorlar. Gerçi namaz da kılmıyorlar ya" diyerek zırvalıyor.
-Bir noktada dediğine katılıyorum, "dinden soğutma"
"Bunlar müslümansa, ben müslüman değilim kardeşim, ben kafirim" diye ortalıkta dolaşan insanlar var.
Kuru Otlar Üstüne
zaman geçip gidicek ve kendi içine batmış, binbir aksiliğin yaşandığı bu coğrafyada hayatta kalırsan yine de sararıp, kuruyup gideceksin sonunda. bakmışsın ki ortalarına gelmişsin hayatın ve içindeki çölden başka hiçbir kazancın olmamış. ellerin bomboş.
“beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...”
ASIL TEHLİKE CİHÂDI TERK ETMEKTİR
Eslem bin İmrân rahimehullâh anlattı:
Bizans üzerine gazâya çıkmıştık. Mısır kuvvetlerinin başında Ukbe bin Âmir radıyallâhü anh, Şam kuvvetlerinin başında da Fadâle bin Ubeyd radıyallâhü anh vardı. Rum ordusundan pek kalabalık bir bölük, harp meydanına çıktı. Biz de onların karşısında saf tuttuk.
Bu sırada Müslümanlardan bir kişi tek başına Rum
Kadınlar
Kadın olmak gerçekten zor. Bunun tek sebebi acaba erkeklerin egemen olduğu toplum düzeni mi?
İlk bakışta evet gibi gözükse de bunun cevabı ben sadece o olduğunu düşünmüyorum.
Öncelikle erkeklerin egemen olduğu yani ataerkil bir toplum düzeni içinde yaşıyoruz ve eğitim seviyesi düştükçe ataerkillik artıyor toplumda. Neler neler çıkıyor ortaya daha
Deneme
Bazen bedel önceden ödenir. Muhakemesi yıllar sonra yapılır. Kendine haksızlık etmeme lüksüne sahip olduğunu düşünmek biraz fazla şımartıcı olabilir. Peki ama başka dayanak yoksa ne olur? Belki bir anlık rahatlama ya da kaçış tesellisi bu. Öyle ya da böyle, ortada bir sonucun bağlandığı bir sebep ve onun kurban edilişi vardır. İnsan kendini