Eğer bir yüksek akıl yoksa (ki yok ve onu kanıtlayabilecek bir şey de yok) o zaman akıl, benim için hayatın yaratıcısıdır. Akıl yoksa benim için hayat da olmazdı. Akıl hayatın yaratıcısı ise hayatı nasıl reddeder? Ya da öte yandan, eğer hayat olmasaydı benim aklım da olmazdı, öyleyse akıl hayatın evladıdır. Hayat her şeydir. Akıl,hayatın meyvesidir ve aynı akıl hayatın kendisini reddediyor. Burada bir yanlışlık olduğunu hissediyordum.