Hayatta boğulmamanın yolu sudan çıkmayı kafaya koymaktır, suda debelenmek değil. Ve bunu kafaya koyduğun an değişim de başlamış demektir.
Kitap karakterleri ile;
Işık ile sarhoş olmak
Lâl ile yemek yapmak
Yankı ile bulmaca çözmek
Bartu ile araba çalmak
Mutlu ile krallık kurmak
Koza ile silah kullanmak
Helin ile mantı yapmak
Zeynep ile kırmızı elbise denemek
Gecenin bu vaktinde suratıma sert bir tokat gibi çarpan hakikat… derdiğimi anlattığımda beni dinleyecek benimle dertlenecek tek bir dostum varmış o da bu dünyada değilmiş.
Onun dışındakiler de beni dertlerini saçtıkları bir kuyu olarak görüyormuş.
Geçmiş ve Hüzün
Bizde hep bir geçmişe özlem var. Mutlu olduğumuz an o kadar az ki, dönüp dolaşıp o mutlu günlerimizi hatırlayıp duruyoruz. Dostoyevski’nin de dediği gibi anılar güzel de olsa, kötü de olsa insana her zaman hüzün veriyor. Mutlu anılarımızı bir daha yaşayamayacağız duygusuyla içimize hüzün basıyor. Bugün mutlu olduğum zamanlara tekrar bir döndüm ve yine içimi bir hüzün kapladı. İnsan ne yazık ki zamanı durdurmak istediği anda kalamıyor. Umarım ilerde bu yazıyı okurken hüzünlendiğimde şu an olduğu gibi gülümseyebilirim. Bu arada aklıma gelenleri yazıya dökmek, kelimelerle dertleşmek gibi :)
Arkadaşlarınızdan duyduğunuz en iyi iltifat,gerçek söz nedir?
Bazen sizi bile şaşırtan?
" Dertlenme. Sende birçok kızda tek tek bulunan özellikler toplanmış.Kendini farket."