Bir şeyi denemiş olmanın ahlak yönünden hiçbir değeri yok. İnsanların, yaptıkları yanlışlıkları verdikleri addan başka bir şey değildi bu. Ahlakçılar, genel olarak, bunu bir çeşit uyarma gibi görmüşler kişiliğin oluşmasında ahlak yönünden bir etkisi olduğunu ileri sürmüşler, ne yapmamızı öğreten, nelerden kaçınmamızı gösteren bir şeymiş gibi göklere çıkarmışlardı. Gel gelelim denemede motivasyon yoktu. Vicdan gibi bunun da çok az bir eylem gücü vardı. Gerçekten kanıtlanabilen tek şey şuydu: Geleceğimizde geçmişimiz gibi olacaktı bir kez tiksine tiksine işlediğimiz günahı ondan sonra defalarca seve seve yapacaktık.