Çocukluğun biteceğini bilsek sokaktan eve döner miydik hiç? Küçüleceğini bilsek yüreğimizin neler neler koymazdık içine?
Kuş için kanadı kırılmaktır ölüm. İnsan için yüreğine yara düşmek. İnsanın kanadı yüreği olsa gerek...
Sanki dünya çoktan ölmüş de bir cesedin üstünde duruyoruz.
Demiri bile delebilir bakışlarım, duvarları un ufak edebilir yumruklarım.
Yanındayken bile hasret çekmek...
Gözlerinin içine bakarken bile özlemek...
Hayatın bütün şıklarını doğru işaretlemiş tek bir mutlu insan var mıdır acaba?
Dijital bir dergi kuruyoruz.
Fikir/Edebiyat/Kültür üzerine yazılar çıkaracağımız dergimiz için isim arıyoruz.
İsim için önerileriniz nedir?
Gölgemiz büyürken içimiz nasıl da küçülmüş. Uzaklara bakarken yakınları nasıl da kaybetmişiz.
Senin toprağında yeşermiş, başkasının toprağında meyve veriyorsa hâlâ, bırak gitsin...
Ortak paydasının içinden duyguların çıkarıldığı bütün ilişki biçimleri ahlaksızdır. Her şey dahil.
Ya düşersin ya düşlersin, başka yok...
Belki durulur denizler, diner fırtına,
Beni de alıp gözlerinin ülkesine götürsen...
İnsan dahil her şey kendinin olabildiğince uzağına düşmüş, kendine olabildiğince yabancı.
Sayfa 13Kitabı okudu