Doğru Dmitri Fyodoroviç, haklısınız; insanları ezmemeli,hem yalnız insana değil, hiçbir canlıya yapmamalı bunu, nihayet hepsi Tanrı yaratıkları değil mi ?
Sayfa 549Kitabı okuyor
— Söyle bakalım saf ruhlu Andrey, sence Dmitri Karamazov cehenneme gider mi, gitmez mi, ne dersin?
— Bilmem ki beyciğim, bu sizin elinizde çünkü şeysiniz... Bak beyim, Tanrı oğlu çarmıhta can verdikten sonra çarmıhtan inerek doğruca cehenneme gitmiş, orada azap çeken bütün günahkârları serbest bırakmış. Cehennem, boş kalacağını düşünerek sızlanmaya başlamış. O zaman Tanrı oğlu, “Ağlama cehennem, öteki dünyadaki unvan sahipleri, devlet büyükleri, yüksek yargıçlar, zenginler hep sana gelecekler!” demiş. “İkinci gelişime kadar hep öyle, dopdolu olacaksın!”
Sayfa 549Kitabı okudu
”Kendini tutmaya çalışacağına...”
....
Yalnız toplantıdan bir gün önce bir ahbap aracılığıyla Dmitri’ye onu çok sevdiğini, verdiği sözü yerine getirmesini rica ettiğini duyurdu. Dmitri, verdiği sözün ne olduğunu hatırlamak için biraz düşündü; sonra mektupla karşılık verdi. Bir alçaklıkla karşılaşacak olursa kendini tutmaya çalışacağına söz veriyordu. Staretze ve kardeşi İvan’a olan derin saygısına rağmen, bir tuzak ya da adice bir komedya hazırlandığından kuşkulanıyordu.
Alyoşa;
"İnsan nefret ederken de âşık olur..”
Dmitri son sözlerini büsbütün coşarak söyledi.
— Yalnız seni seviyorum. Bir de “kaltağın” birine abayı yaktım, bu da beni mahvetti. Fakat âşık olmak sevmek değildir. İnsan nefret ederken de âşık olur. Aklından çıkarma bunu! Şimdilik neşem yerinde. Şuraya, masanın başına otur, ben de yanına geçeyim, sana bakarak boyuna konuşacağım.
Sayfa 133 - Dmitri Fyodoroviç