Sanırım 10-12 yaşlarındaydım, bir abi vardı, az çok kitap okurdum çocukların okuduğu tarzda basit kitaplar işte, o da bunu bilirdi 'küçük prens ve şeker portakalı'nı da oku herkesin okuması gereken kitaplar, çok beğeneceksin' demişti. O günlerde çok dikkat etmemiştim tabii, yaklaşık 5 sene önce Küçük Prens'i okudum, hayata bakış acımı değiştiren, beni büyüttüğü kadar çocuk kalmanın da önemini anlatan bir kitaptı kanımca, bugün de Şeker Portakalı'nı bitirmek nasip oldu, hayatımda okuduğum en güzel kitaplardan biri olduğunu tereddütsüz söylerim. Bazı konulara çocukların baktığı açıdan bakmayı öğrenmeli, ve içimizdeki çocuğu asla öldürmemeliyiz. Son olarak; okunacak çok kitap fakat kısa bir ömrümüz var. Her anı değerlendirmeli, doyasıya yaşamalıyız...
