Dilan Güneş
@dln_gns
LAÜ
Diyarbakır
1 Nisan 2000
29 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ruh, dünya nimetlerinin tutsaklığından kurtuldukça özgürleşiyor, bağımsızlaşıyor ve dünya yüzünde hiçbir krala ve imparatora nasip olamayacak bir büyük iktidara kavuşuyordu
O gün duyacağı acının yoğunluğu, şimdiki umutlarının gücüne bağlıydı. Ne kadar umutlanırsa, düşüş o kadar yıkıcı olacaktı.
Bilinç seviyesi ne kadar düşerse fanatiklik de o ölçüde artar.
Okur Takip Önerileri
" Sana şu kadarını söyleyeyim; çölde açlıktan ölmekte olan bir çakal kafesteki karnı tıka basa tok bir aslandan daha mutludur. "
Onlar yaşadıkları sürece,bir kuytuda bitmiş som mavi bir çiçeğe kıyamadan,gözleriyle olsun bir kezcik hiç okşamışlar mıdır, iliklerine kadar sevinçten titreyip, iliklerine kadar mavi sevince kesmişler midir? Bir yağmur yeli sonrası, inen iri damlalar dünyayı toprak kokusuna boğmuşken , içleri pır pırr ederek, derin derin bu dünyanın güzel kokusunu ciğerlerinin köküne kadar içlerine çekmiş, şu dünyaya , doğacak güne , toprağı yaran filize,açtı açacak tomurcuğa , bir çocuğun kapıp koyverdiği gülüşüne hayran kalmış, yaşama bir kez minnet duymuş, çok şükür dünyaya gelişimize, demişler midir ? Şu deniz beyazken yaratılışın , ışığın, tanyerilerinin yeliyle birlikte esmenin güzelliğinde, tadında eriyip, bu tansığa karışıp uçmuş gitmişler midir?
Babalar söz verir, kızlar da sözü yerine getirirdi.
Pis bir fikir aklıma bir kez girdi mi, bana boyun eğdirene, istediğini yaptırana kadar vızıldayıp duruyordu.
Kardeşimi daha çok yabanileşmiş köpeklere benzetebilirim. İçinde büyüdükleri evi hem özler hem de ondan nefret ederler. Hayat çizgilerinin özünde hep bir yara vardır: Terk edilmişlik, ihanet ya da nankörlük. Bu yarayla ikinci kez doğarlar; gerisi yalandır.
...bu dünyanın hiç tadı kalmadı.
Bir soya ya da aşirete mensup olur gibi bir dine ait olmayı öğretmişler insanlara.
Soğukkanlı ol Mani. Altını unut, görkemi görmezden gel, ister kral olsun ister peygamber, hiçbir insanoğlu gözünü kamaştırmasın. Kader sana ne verdiyse, herkese ne verdiyse ona da onu verdi.
Başkalarının hayallerini taşımak zorunda mıyım?
Bir zırh gibi üzerine geçirdiği o güzelim, o yeri doldurulmaz yalnızlık. Paylaşacak olsa onu kaybederdi.