Acıyan yerlerini öpecek biri varsa hayatında; önemli olmaz düştüğün yerler, atıldığını kuyular.
Yalan çıkan bildiğin tüm doğrular.
İşittiğin tüm kötü sözler bile.
Çabuk iyileşir o zaman.
Nasihat etmeden .
Küçümsemeden dinleyen, anlatırken bile gerçekmiş gibi gelen.
Yuva sıcaklığındaki bakışlarıyla içini ısıtan .
Seni olduğun gibi kabul eden.
Değiştirmeye çalışmayan.
İstediği kalıplara uymasanda seni sevmekten vaz geçmeyen biri varsa eğer korkma incinmekten.
Bırak sıyrıklar olsun dizlerinde, öper ve geçer..🖤
Dialog
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
Yegane gerçek neydi?
Hakikat kimde saklıydı?
Asıl doğrular hangi yalanların ardında saklanmıştı?
Şimdi sana baksam, görsem seni.
Bana doğruları mı verirsin yoksa yalanlarını mı?
Söyleme sevgilim.
Duymaya ihtiyaç duyduğum sesini kirletme yalanlarınla.
Görmeme izin verme sevgilim.
Gözlerimin önünde ki saflığını kirletme.
Ey, patlıyor göz bebeklerim nefret uykularından
Ve titriyor bedenim, mezar soğuklarından...
Göğsümüze çalınıyor hançerler, yaşamak hevesinden
Sürünmek bir gayret, heves bir çabadır gayri
Solunurken parmaklıklarda öfkeyle
Ağlarken insanlar, biçare haliyle.
Titre ve dur, silah dayanmış beynine.
Sahte değiliz, temennilerimiz kof değil, sahici hayatta tek parsa ölumden gayri çalınan ruhanî doğrular.
D.p kâbuslar ve itilen gerçek
"Gün gelir hata yapmayı da özlersin, doğrular sarar tatsızca dört yanını.."
🎶 - (Söz: Mete Özgencil Seslendirme: Candan Erçetin)
Bana sorular öğreten dost
Bir de sen bulmadıkça doğrular yarımdır diyen..
Kimi gün bir türkü, kimi gün şiirlerle
Kitaplarla daha çok, giderek kitaplarla
Sabırlı, içten,yalın
Örnekler çıkarıp adım adım
Küçücük bir kentin kapalı hayatından
Bana dünyaları gösteren dost..
Telâşını taşıyorum yıllardır
Konuşurken birbirine vurduğun parmaklarının
Ve içine yüreğini koyup koyup
Ak güvercinler gibi ağzından uçurduğun
O büyülü, sıcak, doğru sözlerinin..
Sesini çoğaltıyorum sesler içinde
Bir tutku gibi geciktikçe büyüyen
İnancının onurunu taşıyorum yıllardır.
''Neredeyse tüm zindan, hapishanenin avlusunda toplandık konuşuyorduk, içlerinden biri, ''dostum, neden dolayı hapse girdin?'' dedi. Gözlerine baktım, bu insanlara yalan sökmezdi, yalnızca ve yalnızca doğrular! Birçok insan diğerleriyle uğraşır, bir kısım insan ise yalnızca kendiyle; içimde kanayan öfkeme dizgin vurmaya çalıştım, bunu anlayamayanlar da beni hapse tıkadı, dedim. Verdiğim cevap ya durgunluk oluşturdu ya da tek celsede anlaşıldı, yıllar boyunca tekrar bu soruyu herhangi birinden duymadım.''
D.p zindan
''Bazen öyle anlar vardır ki, doğrular sadakatten daha önemlidir.'' Agatha Christie
‘On ikiden sonra yiyip içme su bile tüketme diyor doktor.
Yarın sabah yedide burada ol. Dokuzda ameliyatın var !‘
Bu ikinci ameliyatım. Artık ola ola alıştım
Öncekinde ölümden çok korkardım da
Şimdi yok olmaktan o kadar da çok korkmuyorum
Kaybolacağım için kendimi sadece bir garip hissediyorum
Boşlukta bir süre salındıktan sonra ahiretteki
Doğrular
heves peşinde koşarken kör oluyor insan.
yanlışları görmek istemiyor.
doğrular hoşuna gitmiyor. sonucunda duygularının boşa gideceğini bile bile gidiyor peşinden heveslerin. insan sonucunu kendi değiştirebileceği şeyden pişman olmamalı, olmuyor. bu sevgisizlik damgasıyla ömrünü tamamlamaya boyun eğiyor. yalanları yeğliyor. sevilmemenin verdiği kırıklıkla damarlarında dolaşan kan insanın suskunluğuna değiyor.
nefretimle arkasından konuştukça onu yerdikçe adam akıllı yüzüne söylemedikçe nefretimle akıllılığımla övünmem neye yarar? belki akıllılığımda değil de doğruluğumuzla övünmek daha iyi olur çünkü doğrular önemsiz bir akıldan daha önemlidir...