İçimde hep ne olduklarını bilmediğim gizli ve meçhul ümitlere sarılmıştım; onlar olmasa bir saniye nefes alamazdım; çünkü bütün hesaplar aleyhine çıkıyordu, bu meçhul ümitler beni aldatırlarsa mahvolacaktım.
Sayfa 28
Reklam
Yatağa girerkek, her felaketimde olduğu gibi, kendimi birkaç yaş birden büyümüş hissettim.
Sayfa 27
Yürüyorum, istikbalimden başka bir yere çıkan rahat ve emin bir yolda gider gibi yürüyorum.
Sayfa 14
Ruhumu birkaç parçaya bölen duygular ve düşünceler arasında karanlık dehlize çıktım.
Sayfa 12
Reklam
Ağaçların bile sıhhatine imrenerek yürürdüm.
Sayfa 9
Aralarında kandan fazla akrabalık vardır; acının ve korkunun birleştirdiği müşterek bir manevi aileye mensup olduklarını hissederler...
Sayfa 8
Reklam
“İnsanlar arasında sabretmesini,beklemesini onlar kadar bilen yoktur.”
Yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum. Yalana her şey isyan etmelidir. Eşya bile: Damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır, hatta yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır.
"Onunla aramızda her şey o kadar bitmişki bir kelime bile konuşamıyoruz."
Zaman yürümüyor, dakikalar korkunç bir sıkıntı içinde uzuyorlar, hatta dağılıyor, birikmiyor, toplanmıyor ve bir çeyrek saat olamıyorlar.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.