Destan
Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak:
Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden,
Çatırdılar geliyor karanlık kubbemizden,
Çekiyor tebeşirle yekûn hattını âfet;
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!
Durum diye bir lâf var, buyrunuz size durum;
Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum!
Bir şey
REİS BEY(N.F.K.)
Reis Bey!Bu dünya dört köşeli değildir.Mühürlü kalbinizin bir gün açılmasını dilerim!Beni asacaksınız!Fakat,ruhum sizi bu dünyada ve ötelerde adım adım takip edecek!..
O r h a n K e m a l
Bence asıl ölmek, istenilmeyen bir dünyada yaşamaktır. Her yirmi dört saatte yirmi dört kere ölerek.
K I R I L G A N I Z
Sıfatsız kurulmuş bir cümlede yitip gitmekten korkarız.
Fiilin ağırlığını görüp öznesi olmaya korkarız.
Hayatı kaplayan katılıkların gelip bize çarpmasından korkarız.
Tuz buz olup dört bir yana dağılmaktan,
Bir daha toplanamamaktan korkarız.
Gökhan Özcan
Vurmayın artık ölüyoruz....
ipi uzun boynu ince ufku kara zamanlar
kırıldı kırılacak bir ayna mıydı hakikat
düşülsün ol tarihe ki : esriyen bir bedeni
hiç bir kuvvet yenemez !
sesiyle neşesiyle kuşların ağaçların
geçiyoruz içinden bir buğulu gerçekliğin
klişesi tarihin esintiyle yerle bir.
eşiğinde bir gölgenin boşalıyor zemberek
çıkıyoruz zıvanadan çarşı pazar