Yere Yakın Yıldızlara Uzak
Birbirine yabancı on dört genç günlerden bir gün her seferinde yaptıkları gibi istedikleri yerlere gitmek için metroya bindiler. Metro durdu, insanlar indi. Metro yoluna devam etti. Ta ki, son durağa kadar... Bir sarsıntı hissettiler, ışıklar yanıp söndü, metro sarsılarak yoluna devam ederken arkasında taş yığınları oluştu. Biriken taş yığınları tünelin giriş ve çıkış kapılarını kapattı ve onlar metroda mahsur kaldılar. Felaket hikayeleri de işte tam bu sırada başladı. Yere yakın yıldızlara uzak o metroda. Mücadele etmeleri gereken şeyler vardı. Açlık, susuzluk,özlem,keder,hüzün ve ölüm.
Ne kadar çıkış yolu arasalar da tek çarelerinin beklemek olduğunu anladılar. Kurtarılmayı beklerken tanıştılar ve kendileri hakkında kimsenin bilmediği şeyleri paylaştılar. Kavga ettiler, aç ve susuz kaldılar. Kimi yalnızca öleceğini kimi de kurtarılabileceğini düşündü. Ve bazılarının düşüncesi gerçek oldu. Teker teker farklı sebeplerden dolayı ölmeye başladılar. Sona yaklaşırken sayıları azaldı, hayallerine tutundular. Bu sırada metroda ana karakterimiz Beste için çok değerli birisi daha vardı: Oğuz. Ve bu enkazdan Oğuz ile beraber kurtulmak istiyordu. Bu ölümler aralarından yalnızca bir kişi kalıncaya kadar devam etti.
Devamı spoiler olur diye yazamadım. Ne zaman okusam sonunda ağlıyorum. Sizce kurtulan kim oldu? (Ana karakterler ölmez demeyin-bu bir spoiler değil.) Sayfa sayısı yönünden kısa ve şıp diye bitebilecek olan bir kitap lakin son sayfayı çevirdiğinizde kalbinizdeki yükün oldukça ağır olduğunu söylemeliyim. Çok severek okumuştum. Gerilim/dram/romantik seviyorsanız öneririm.
Bol okumalı günler diliyorummm
Emine Tavuz
Okur Takip Önerileri
