Kara mizah türünde, okuması oldukça keyifli, akıcı, bir oturuşta bitirmelik bir kitap. Günümüzden daha ileri bir tarihte ve iklim krizi ortamında geçtiğine dair ufak bilgiler yer alsa da derinine inilmiyor. Bu açıdan eleştirilmişse de ben kitabın odak noktasının dünyanın hali olmamasından, insanların intihar ile ilişkisine bu absürtlükle yaklaşmasından oldukça memnun kaldım. Günlük hayattaki insan yaşamının kutsallığı gibi öğrenimlerimize asla uymayan müthiş diyaloglar mevcut. Kitabın baştaki havasının değişmeye başladığı, umudun ekildiği yerden sonra sen de mi brütüs diyecekken çok başarılı bir finalle beni en yüksekte bıraktı. Okurken zihnimde Adams Family tarzında tipler belirdi ve keyfim katlandı açıkçası.
