Dünya kitap severler günümüz kutlu olsun…
Ursula’yı her zaman çok keyifle okudum. Bu keyfi veren anlattığı öykü kadar, kullandığı sözcükler, anlatım şekli ve bunun zihnimde uyandırdıkları olsa gerek. Ursula’nın sözcükleriyle hayalgücümün buluşması :) Kitabı okurken konusundan çok sözcükleri düşündüm, nasıl anlatmış karakterleri, nasıl tasvir etmiş, hangi sözcükleri kullanmış, yan yana dizilişleri nasıl geliyor kulağa gibi sorular döndü dolaştı zihnimde. Ve görselin, sözcüklerin önüne geçtiğini düşündüm! Mesela yazıdan öte görsellik daha fazla ilgimizi çeker oldu ya da çok beğendiğimiz bir manzarayı gördüğümüzde o anı betimlemek yerine, yanımızda varsa birileri onunla bu güzelliği konuşmak yerine fotoğrafını çekip paylaşıyoruz artık, örnekler çoğaltılabilir, bir an endişeye kapıldım yazının geleceği için. Videolar daha çok izlenir, fotoğraflar daha çok tıklanır oldu, bir metni okumak, hele uzun bir metni okumak, bir çoklarının yaptığı bir eylem olmaktan çıktı, çıkıyor.
Kendi gezegenimizde bir sürgünlük hali mi?
