İçimiz dışımızla kavgalı,dışımız içimizle...
Bir olmanın çok ötesinde bir yerlerdeyiz ve dünyayı idrak etmenin en uzak köşesinde.
Sabahın kuşlu ve dingin sesi kulaklarımıza kaçamıyor sanki?
Gece şehrin son uğultusu ve tükenen nefesini hissedebiliyor muyuz ki?
Gözlerimizi gördüklerimize inandırma güçlüğü çekiyoruz.
Evet fazlaca kalabalık
Fazlaca gürültülü
Fazlaca duyarsız
Fazlaca umarsız
Hem epeyde ruhunu kaybetmiş bir devrin göbeğinde yaşıyor olsakta...
Anlayabiliriz birbirimizi değil mi?
Biraz eşlik edebiliriz gideceğimiz yola...
Mevsimler ne diye gelip geçiyor zaten?