Her bir durakta bambaşka yerlerde, duygularda, çeşitli olayların içerisinde kendini tamamlayan bir olay örgüsüne sahip bu şiir kitabı. Bu duraklarda huzur arayışı, kişinin iç sıkıntısı gibi konular işlensede ana teması aşk.
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Kitap Göğe Bakma Durağı adlı şiirinden alıyor adını. O şiir ki gökyüzünü bir ayna olarak yansıtıyor adeta. Olacak olan her şeyi oluşturan aynı zamanda durumların iç yüzünün gökyüzünde saklı olduğuna inanıyor şair. Biraz mistik bir havası var. Biraz da umut dolu. Sevgilisine de durma göğe bakalım diyor. Hakikat gökyüzünde, gözlerini alamadığı o mavilikte.