Kitaplığımın bir köşesinde kalmış Cemal Süreya’ya ait şiir kitabını görünce bir hayli heyecanlandım. Bütün şiirlerin ona ait olduğu zannıyla kitabı incelediğimde Cemal Süreya’nın yüz aşk şiirini 1923’den, büyük çoğunluğu 1940’dan sonra yazılan şiirlerden seçmiş olduğunu gördüm. Özellikle, şairlerin eğilimlerini yansıtan şiirleri seçmiş.
Aşk şiirlerinin gelişimi , Divan , Tanzimat, Servet-i Fünun, ve Hececiler dönemindeki şairlerin şiirlerinden kısaca bahsedilerek anlatılıyor.
Divan edebiyatı döneminde aşk şiirlerinde psikoloji ve erotizm yok. Sanki bütün Divan şairleri aynı sevgiliye tutulmuş. Hayali sevgilinin çoğu zaman kim olduğu, nasıl biri olduğu belli değil. Bu dönemin şairleri genellikle kurulu düzenden memnunlar.
1940 yılından sonra yazılan şiirlerde ise sevgili, halktan seçilir. Sevgili sıradan bir kadındır artık.
Aşk şiirlerinde arkadaşlık, dostluk, dayanışma unsurlarını ilk defa büyük şair Nazım Hikmet kullanır.
Şiir seven, her görüşten arkadaşın severek okuyacağı bir kitap olmuş "100 aşk şiiri".