Kapanış kitabın bu bölümü ile olsun...
Senin kim olduğunu da o zaman merak ederim işte, şatafatlı sessizlik törenlerinin yapıldığı farklı manzaraları, eski iç dünyaları ağır ağır seyrederken gördüğüm o resmi, Bütün düşlerimde bir düş gibi görünür ya da sahte bir gerçeklik gibi bana eşlik edersin. Seninle belki düşlerinde yaşayan o memleketler, belki de yoklukla, insani olmayan şeylerle yoğrulmuş bedenlerinin bir parçası olan ülkeler gezmişimdir, esas bedenin ise, gizli bir sarayın bahçesinde, soğuk hatlarla çizilmiş sakin ova ve dağlarda erimiştir. Belki de sahip olduğum tek düşsün sen ve belki yüzümü seninkine yapıştırsam, gözlerinde imkânsız manzaraları, sahte sıkıntıları, yorgunluklarımın karanlığını, huzursuzluğumun kovuklarını dolduran o duyguları bulacağım. Düşlerimdeki manzaralar, seni düşlememek için bir yol olmasın sakın? Kim olduğunu bilmiyorum, ama ben kimim, onu biliyor muyum sanki? Düş görmenin ne olduğunu gerçekten biliyor muyum ki, sana düşüm demenin tam olarak ne anlama geldiğini bilebileyim? Belki benim bir parçamsın, belki en önemli, en gerçek parçamsın, bunu biliyor muyum? Yoksa düş benim, gerçeklik sen misin, ben senin düşün müyüm, yoksa sen benim yarattığım bir düş değil misin? Nasıl bir hayat seninki? Seni nasıl görüyorum? Profilin mi? Hiç değişmediği halde hiç aynı kalamıyor. Bildiğimden söylüyorum bunu, ama bildiğimi bilmeden....
Fernando Pessoa 
Huzursuzluğun Kitabı
"yine aklımdasın bu akşam
tüten sigaranın dumanda bir düş
bir hayalsin sanki
gördüklerimi anlatsam
ne sen inanırsın
nede düşlerimdeki mavi boncuklar
bir okyanus gördüm önce
kıyılarında demir atmaya çalışmış
Ruhuna Dokunuyorsa bir Nefes onu Kaybetme..
Günaydın sevgili!
Bensiz uyandığın bir sabahta daha
mutlulukla gülümse yeni güne,
gülümse ki;
seni bekleyen hayallerin gerçek
olsun tıpkı benim düşlerimdeki sen gibi…
...
Sen!
Yani düşlerimdeki dilber,
insanın içinde
yangınlar meydana getirmek için
yaratılmış bir kulsun sanki.
Ben!
Kederin müptelası yani,
bir kıvılcımda dahi
korlarda yanmış gibi kıvranan
bedbaht bir kulum sanki.
...
Savaş BARHA
Ben beklerim
beklenen sen olduktan sonra,
hasretin vuslat olduktan sonra,
Ben severim,
sen yüreğimde ki sen olduktan sonra.
Biliyorum sensin, düşlerimdeki,
Ümitlerim sen olduktan sonra.
Ama ümit yetmiyor bana,
Kalbimde sızı olduktan sonra
bir sensin beklediğim
beklediğim sen olduktan sonra...
Furkan çoban.
iklimler serin ama acıtıcı
boğulduğum suda çocukluğumun sesleri
babamın ağlamasını görmüşüm gibi
ama rüyamda değil
sen yoktun
yoksun gene
ama düşlerimdeki ben
hala aşık varlığına