Parayla, güçle, bilgiyle "biri" olma çabası insanın varoluşun olağanüstülüğünü anlamadığına işarettir. Oysa bilme, istemenin kölesi olmaktan çıktığında, o kişi "hiçbir şey" olacaktır. İstemenin yarattığı "bir şey" veya "biri" değildir o. İstemenin kelepçelerinden kurtulan insan, hem varlık mucizesinin ta kendisidir hem de varlığın mucizesinin huzurundadır.