TEMBELLİK VE DEĞERSİZLİK
İnsanlar olarak baya tembel olmuşuz. Yerinden kalkıp hareket edenimiz, eli iş tutanımız, ekmek kazanmak için emek verenimiz pek yok. Birkaç cümle konuşanımız, muhabbet edenimiz desen onlar da az sayıdadır. Herkeste bir sessizlik, bir başını kuma sokma hâli hâkim olmuş. Kimse kimseye karışmamak için bin takla atmaktadır. Herkes günü kurtarma
Bakın işte, bunlar hep duvar, kendim duvarları; kendim yaparım duvarı, kendim giderim duvarı, kendim alırım duvarı, kendim beklerim duvarı..
''Sevmekte ayrılığın bir parçasıdır. '' dedi düşünmeden.. Birden çıtırdadı kalbimin bir yarısı, az kalsın vazgeçecektim sevmekten..! Neyse ki duvar da resmi vardı, karanlıktan aşınmış tek çiviyi de yerinden söküp attım.. Şimdi yerini bulmuştu dilindeki kelime, anahtarı çevirdikçe tanır olmuştum odamdaki yalnızlığı..! Sevmek bazen saklanmaktı, arzu ettiklerini bir kenara ayıklamaktı, ama asla sorgulamamaktı... Bu yüzden söylemiştim sana, kapının deliğinden göremediklerine bakma..! ''Sevmek aşkın bir parçası, ayrılıksa aşkın göz kapaklarıdır..'' fakat sen her şeye karanlıkta baktın...
İbrahim ÇEKİN
“…duvarın hakkından gelmeye gücüm yetmezse boşu boşuna yırtınacak değilim, ama karşımda gücümün yetmediği bir taş duvar var diye büsbütün boyun eğmeye de razı olamam.”
Yeraltından Notlar🎥
youtu.be/HBtRZRgadk4
binlerce ihtimal sayacağım sana. birkaç şarkı mırıldanacağım yalnızken. banyo zeminine oturacağım. saatler dolana dek ağlayacağım. belki biraz yağmur yağacak, belki şimşek sesleri beni yine korkutacak. yastığıma sarılacağım. annemi aramayı kafamdan defalarca kez geçirip asla arayamayacağım. birileri sürekli konuşacak, sürekli bir şeyler anlatılacak, pek azını duyacağım. senin adın geçecek bir konuşmanın içinde. bir duvar arayacak gözlerim. nefes almayı unuttuğum geceler olacak, pencereyi açacağım. her seferinde aşağı bakıp aynı soruyu aklıma getireceğim. sonra yine yastığıma sarılacağım, gün doğana kadar ağlayacağım. kabul edilmesi gereken bazı şeylerin olduğunu artık unutmayacağım. yağmur yağar, şehir ıslanır ve bazı kadınlar hiç sevilmezmiş.
AYIN ŞAVKI
Dört duvar usandı kulak asmaktan,
Teller yorgun düştü mızrap çalmaktan,
Kalemler de bezgin beyit yazmaktan,
Bir tek sen bıkmazsın divane gönül.
Gözlere inanmaz âmâ gezersin,
Akıl kar eylemez divane misin?
Dil çaresiz kalır söz dinlemezsin,
Bir tek sen haklısın divane gönül.
Beni yerden yere çalma ey aşık,
Ben miyim sebebi, değil mi maşuk?
Kerem et tahtıma vursun o ışık,
Kalayım divane, divane gönül?
Sıgacik, 17 Nisan 2024
Vermedim adını, zora koydular
Aşıkın mezarını cana oydular
Camlara düşüyor yaşı yedi göğün
Ellerin elime niye kapı duvar?
Dağlanıyor gibi gençliğim aç şu kapıyı…
Mabel Matiz - Karakol
Söyleme Bilmesinler Şermin Yaşar
“Nasıl anlatsam, havada gibiydim hep. Bastığım bir toprak, tutunduğum bir dal, yaslandığım bir duvar yoktu. Anneme yaslanmaya çalışıyordum babama değil, inadına anneme yaslanmaya çalışıyordum. Ona tutunamayınca hiçbir yere sığamıyordum. Yersiz Yurtsuz yaşadım ömrüm boyunca. Kendim tutunamayınca kimsenin bana tutunmasına da izin vermedim. … Öksüzlüğümü öğrenince ayaklarım yere bastı. Tam tersi olması beklenir belki; ama öyle olmadı. Her şey yerli yerine oturdu. Bir anda kendi evime kendi hayatıma kök saldım sanki.”
sayf. 199
İnsanları alabildiğine sevmeyi,
Bırakmazlar yanına.
Böyle çekersin cezasını
Üç duvar, bir kapı arasında
Onlardan ayrı
Böyle onlardan uzak. 
Rıfat Ilgaz
Bana boyle uygun gorulen, gem vurulmaz ozlem ile yasayabilmek...
Utkumda kaliyor onunla anilastirdiğim her sıradan an.
oyle uzak hissediliyor ki sensiz dun, oyle ulasilmaz ki senli yarinlar....
Bogazda dugumleniyor gozlerimin sensiz kalinca doldugu anlar, cok sevdigin sokak kedileri gibi savruluyorum tozlu kalmis duvar diplerinde... yazamiyorum sensiz kaldikca mutlu zamanlari, tadamiyorum sen yokken limonlu dondurmanin eksiligini...
Unuttugumu hatirlayamiyorum, sensizlikte ne yapardim ben, bir hicmisim sen karsima cikmadan once.
Hayat kendi mecburiyetinde akarken bir an oluyor, kafamin icinde ani bir duraksama yasiyorum, yuzume sevimli ama dısaridan gorundugunce aptal bir gulumseme geliyor,seni hatirliyorum :) gunun dokuzu,biri,besi,yedisi...
Derin bir offf cekiyorsun, bazen asikar bazense icten... sanki nefes alabilmek icin kokun gerekiyormus gibi hissediyorum.
İcim titriyor, ellerim terliyor, yuzumu ates basiyor.
Vallahi ben hayatimda o andan baska bagira bagira "keske, keske" diye ic gecirmedim gelmis-gecmis safsata ozlemlerimde.
Kokunu icime cekememisligimin, ipegin kiskandigi saclarina dokunamamisligimin, cakir gozlerinde kaybolamamisligimin kalemi kirilmis hukmunu tasiyorum kalbimde...Burnumun diregi aciyor ozleminden, kaliyorum oyle.
Caresizligimin bir baska kelimeyle dile getirilisi aslinda bu...fotografina bakarsin, arar konusursun ama sonra... ya kokusu dersin.
Bugun ise; senli dunler bogazimda bir bicak kesisi...bugun hiclikle sana olan ozlemim arasinda kalp agrisina muptela edilmisim...
youtube.com/watch?v=x7tFD0H...
