Anestezi: Kendi acımız ve kendi hazzımız karşısındaki duyarsızlığımız.
Sayfa 310 - ayrıntıKitabı okudu
Vejetaryen Benjamin Franklin
(...) ortasından yarılan bir balığın içinden çıkan daha ufak balıkları görünce, gönül rahatlığıyla ziyafet çekmesini sağlayacak cevabı bulur: "Bunlar birbirlerini yiyorlarsa, benim onları yememde ne sakınca olabilir ki?"
Franklin'in bu anısını anlatmaktaki amacı insanları et yemeye teşvik etmek değildir. Mantık ve karar verme hakkında bu kadar kafa patlatmış birinin kendini kandırma sürecindeki basitliği göstermek ister. Başka balıkları yiyen bir balığın üstüne düşen ahlaki sorumlulukla bir insanınkinin aynı olmadığını elbette kendisi de biliyordu. Ama safsatalar osuruk gibidirler bebek ağlaması gibidirler: Başkalarınınkine karşı fazla hassas iken, kendimizinkine karşı özel bir duyarsızlığımız var.
Sayfa 114Kitabı okudu
Bu kadar susup sonra Kim Ya Resûlüllâh ben geldim diyebilir ki?
Şu tutarsızlığımız, şu duyarsızlığımız nasıl bizi sahabelerle birlikte cennete götürebilir ki? Kim hangi duyarsızlığını alıp salat selam senin üzerine olsun Ya Resûlüllâh ben geldim diyebilir ki?
Ve bu çocuklara hangi yüzle bakabiliriz ki?
Bizim vergilerimiz, bizim oylarımız, bizim duyarsızlığımız, bizim vurdumduymazlığımız, bizim milliyetçiliğimiz, bizim sağcılığımız, bizim beyinsizliğimiz sayesinde Ortadoğu kan gölünde yüzen bir adaya döndü.
Sayfa 265Kitabı okudu
