Earthling yorumladı.
Bu bölümde çağdaşlarına ateş püskürdü. Jacobi'ye, Fichte, Schleiermacher, Schelling ve Herbart'a açıktan açığa saldırdı, bunların hepsinden daha fazlaysa Hegel'e yüklendi. Schopenhauer bu adamları, Kant tarafından yerle bir edilmiş olan spekülatif metafiziğin numaralarını yeniden diriltme yönünde son çırpınışları gerçekleştirmekle suçluyordu.
Dahası Schopenhauer'a göre bu insanlar dini kendi çıkarları için korumaya hevesliydiler. Bu sözde filozofların ailelerine bakabilecek kariyerlere ihtiyaçları vardı ve devlet yalnızca bir şekilde Yüce Tanrı'yı tanıyan profesörlere iş veriyordu.
Sayfa 196Kitabı okudu
Bkz: Üniversiteler ve Felsefe
Schopenhauer'a göre
“felsefe için felsefenin devlet parasıyla veya kazanç vasıtası olarak kötüye kullanıldığı bir devir kadar elverişsiz hiçbir zaman yoktur. Efendilerimiz yaşamak istiyorlar. Hem de felsefeden
geçinmek istiyorlar ve kimin arabasına binerlerse onun türküsünü söylüyorlar. Halbuki para ile ancak küçük şeyler elde edilebilir. Hegel gibi bir çılgınla çağdaşlık etmek ve onun en büyük filozof olarak ilan edildiğini duymak kadar büyük felaket olamaz.”