ece
@ececzmc
Depuis le début et jusqu la mort.
Piano...
Eczacılık
13 Mart
140 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.
Sayfa 425
ece tekrar paylaştı.
Bana kanatlarımı bıraktırdılar.
Bana ihaneti öğrettiler.
Başka haber yok
Sayfa 102
Büyüdüğün zaman bu dünyada ne yazık ki güçlünün haklı olduğunu ve haklı olanın çok nadir kazandığını göreceksin.
Sayfa 44
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
54 syf.
·
Puan vermedi
Ona en yakın olan bile artık bir yabancıydı.
Sayfa 49
Çünkü içimde canımı yakan şey sadece benim canımı yakıyor, beni endişelendiren şey sadece beni endişelendiriyor. Artık beni anlamıyorlar ve ben de onları anlamıyorum... Sonuna kadar tek başınasın. Daha önce hiç bu kadar çok hissetmemiştim...Ama şimdi biliyorum, şu an derimin altında ölümü hissederek yatıyorum.
Sayfa 38
Beni içimden parçalayan ve un ufak eden şeyin ne olduğunu biliyorum. Bu şey: Ölüm ve son yıllarımda bana kalan şey yaşam olmayacak, sadece ölüm, ölüm olacak. Ama ben ne zaman gerçekten yaşadım ki? Kendi hayatımı, kendim için mi yaşadım? Sürekli para kazanmak, başkalar için didinmek dışında nasıl bir hayat yaşadım ve şimdi bunun bana ne faydası var?
Sayfa 36
Silah her zaman fiziksel olarak zayıf olanları daha güçlü hissettirir.
Sayfa 23
Sadece biraz olsun rahat bir şekilde nefes almak istiyordum, ilk defa kendim için bir şey istedim.
Sayfa 17
Bir kez olsun mutlu olabilirim, dünyanın ne kadar güzel bir yer olduğunu hissedebilirim, yazıp çizme, hesap, pazarlık yapma ve çekişmeyle geçen elli yılda beni toprağa gömmelerinden önce bir kez olsun bir kaç güzel günün tadını çıkarabilirim...
Sayfa 16
Kader, iyileşmek bilmeyen bir kalbi sarsmak için her zaman aniden gelen şiddetli bir darbenin güçlü etkisine ihtiyaç duymaz. Kaderin önüne geçilemeyen yaratıcılığı kısacık süren, küçük bir olaydan bile bir felâket yaratabilir.
Sayfa 5
Ah, herkese karşı tek başına olmak, konuşacak kimsenin olmaması çok zordu!
Sayfa 37
Ama doğa bizi kanunlarının düzenliliğine öyle bir alıştırmış ki aşina olduğumuz uyumdan en ufacık bir sapma bile tiksindirici ve korkutucu görünüyor.
Sayfa 25
ece tekrar paylaştı.
Ah, herkese karşı tek başına olmak, konuşacak kimsenin olmaması çok zordu!
Sayfa 37