Ecem- Alıntı
ECEM / #müjdeaklanoğlu
“Bana öyle bakmayı kes…” dedi elleri yanlarında yumruk olarak.
“Nasıl bakıyorum ki?” dedi gözleri alev alev yanan adam dudaklarını yalayarak.
“Kızarmış bir ceylan gören aç bir kurt gibi.” diye düşünen Ecem yataktan çıktığı için kendine küfre-derek, yorganı vücudunun etrafına sarma ihtiyacı hissetti. Adam uzakta olmasına rağmen, sanki tek parmağını kıpırdatmadan kıyafetlerini parçalıyor, gözlerinden fışkıran ateş kumaşı eritiyordu. O arzuyu hissettiren ifade yüzünden de, çıplakmışçasına titredi.
“Beni tahrik etmek için mi giyindin bu salak şeyleri?” diye sordu arzudan kasılmış sesiyle. Cayır cayır yanan bakışları gözlerine çevrildi. Ciddiydi.
“Sanırım seni böyle şeyler tahrik etmiyordu, bir keresinde öyle söylemiştin.” dedi kız maziyi ana-rak.
“Ben bir keresinde bu paçavralar yerine, çıplak olmanı tercih ederim de demiştim, tam anlamamışsın sanırım. Çıplak girseydin yatağa, ne istediğini daha net özetlerdin
Hasrem YayınlarıKitabı okudu
Ecem- Alıntı
“Yok mu bu hayatın başa alma düğmesi?” dedi dalgınca.
“Olsaydı ilk kullanan sen mi olurdun sanıyorsun?” dedi adam başını sitemle sallayarak.
Gerçekten olsaydı ilk Cem kullanır, onunla ilk karşılaştığı güne döner ve arkasına bile bakmadan kaçarak bir daha yüzünü görmezdi.
Cem bu düşüncelerini hissederek döndü ona, “Çalar saat gibi hayallerin Ecem, boşa kurma. Sen kurarsın, hayat çalar.” dedi canını yakarak.
Hasrem YayınlarıKitabı okudu
