Eda kütüker

Reklam
Biraz erken yada biraz geç ölmenin bir anlamı olmadığına göre yaşamanın amacı neydi? Zaten yok olacak kumdan şatolar yapmak neye yarıyordu ? Büyük bir mücadele içinde olan insanlar böyle şeyler düşünmüyor kendilerini hayattaki başarılarına adıyorlardı. Ama insanın temel duygusu buydu . Yeryüzü korkusu, yaşam ürkekliği, geçici olmanın yarattığı yürek burkulması. Yani boşluk büyük bir boşluk..
Okumak sadece okumak. Okuyan insan, dünyanın aklına yaslar sırtını.
Sayfa 250Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ama inanın bana edebiyat, hayatı anlamanın tek yoludur. Ben bunu yaşayarak öğrendim.
Yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyalarını bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşırıyordum. Yalana her şey isyan etmelidir. Eşya bile. Damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır, hatta yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filan....
Reklam
Reklam