Bitimsiz yarınlar sayesinde gün boyu sırtımda taşıdığım yükleri bir kenara bırakıp uyuyabiliyordum.
Kral Dionysios, Platon’a İran işi, uzun işlemeli ve kokulu bir elbise hediye etmiş. Platon, “Ben erkeğim; kadın elbisesi giymem,” diyerek almamış ama Aristippos almış ve demiş ki: “İnsan ne giyerse giysin, erkekse yine de erkektir…”
Sayfa 101
Ruh başıboş kalınca türlü hayaller kuruyor.
Sayfa 62
Okur Takip Önerileri
Atatürk’ün yaşam öyküsünde gerçekleri ve efsaneleri birbirinden ayırt etmek çok zordur ve bir bakıma Atatürk kendi efsanesini kendi yazmıştır.
Zenginler, her çeşit suçu bir tören gibi yaşayabilme lüksüne sahiptirler. Belki de bu yüzden mazi dediğimiz şey yalnızca zenginlerin geçmişidir.
İnsanı yaşatan organları kurtlar kemirirken, toprak hepsini parçalayıp yerken insanın acı duyduğundan söz eden yok.
Mutluluk bile haddini aşarsa azap olur.
Tanınacak, tanınınca da daha fazla saygı görecek diye iyi adam olan insanların kulağına gitmesi koşuluyla iyilik ederse kendisinden fazla yarar sağlanabilecek bir insan değildir.
Kırdım diyorsun zincirlerimi; evet, köpek de çeker koparır zincirlerini, kaçar o da ama halkaları boynunda taşıyarak.
Sokrates’e birisi için, “Seyahat onu hiç değiştirmedi,” demişler. O da, “Çok doğal çünkü kendisini de beraber götürmüştür,” demiş.
Madem ki vakitsiz bir ölüm, ruhumun yarısı olan seni alıp götürdü. Yeryüzünde varlığımın yarısından, en aziz parçasından yoksun yaşamakta ne anlam var? O gün ikimiz birden öldük.
İnsanın doğuşunu görmekten herkes kaçar ama ölümünü görmeye hep koşa koşa gideriz.
Bir çocuğa kendi başına bir şey yapma özgürlüğünü vermemekle onu korkak bir köle karakterine sokuyoruz.
Derdimiz gönül eğlendirmekse, hata etmiş olacağız. Tek yaptığımız sevmekse, ölebiliriz.
Sayfa 220
