- Ansızın Gelen Büyük Tuhaflıklar Üzerine -
Sevgili Aydos,
''Konunun gidenlerle alakası yok, var olanlar keyif vermiyor.''
Anneannem...
Beş vakit namazında ve her ân Allah ve Resûlünün bahsinde yaşayan; ve günün 24 saatini ya ağlamak, ya düşünmek, ya dua etmekle geçiren mübarek kadın...
Ayak parmağından saçına dek kar gibi beyaz tülbent kokan, kemik üzerine deri cilâsı çekilmiş denecek kadar zayıf, çocuklarına delice düşkün, tek başına oturduğu köşelerde bile saçı başı örtülü, yalnız Kur'ân okumayı bilen ve Allah’ın kelâmından başka hiçbir yerde harflere nazar etmemiş olan bu örnek kadın benim için ne büyük mesele...
Bir edebiyatçı olmamın en büyük sebebi babam Nazmi Kapkıner'in kitaplara olan ilgi ve sevgisini kendi karakterime kopyalamamdır. Babamı hep başı kitaplarına doğru eğik görürdüm. Okumaktan en çok haz aldığı ise Osmanlı Tarihi üzerine yazılan kitaplardı. Babamın sayesinde kitapları sevdim, edebiyatı sevdim, sanatı, entelektüeliteyi sevdim. Bu sevgimin, ilgimin anlaşılmamasından dolayı edebiyat tahsilim hep yadırgandı: "Nasıl olur senin gibi zeki bir öğrenci!" Umarım sevgisi ve ilgisi anlaşılmayan bir tek çocuğumuz kalmaz ve hepsi gerçekten istediği bölümlere yerleşirler.
Zembilfîroş hikayesi!
Zembîlfiroş’ta ki aşk, karşılıksız bir aşktır. Ölümü çare gören aşkın hikayesidir. Efsanenin Mezopotamyanın tarih ve kültür bakımından oldukça zengin ve bir çok uygarlığa ev sahipliği yapmış, Mervanilerin başkenti Farqîn’de geçtiği yaygın olarak söylenir.
Yörede hüküm süren bir kralın çok yakışıklı oğluymuş. Görenin bir daha dönüp baktığı,
“Güvenini insanlar üzerine kuran, onu bir bataklığın üzerine kurmuş olur.”
— Niccolò Machiavelli
Sevmek diyorum; kıyafet gibi değildi.
Her insanın üzerine güzel durmuyordu öyle.
Giymek için, önce yürek gerekiyordu..
Işık gibi söz.
Bir amca şöyle söylüyordu;
"İki ilaha iman edenlere mucizeler gelmez..."
Bu sözün üzerine düşünürsen ihya olabilirsin,
düşün...
Âşk üzerine her şey söylenmiştir ama herkes tarafından değil. Şairler ve yazarlar takımından söylenmiştir. Onlar aşkı anlatmak için bu kelimelerden hep medet ummuşlardır. Yanlış, ters! Sözlerden çok, gözler dedir aşk...
Aşkı anlamaya çalışmak en büyük hıyarlıktır ulan! kim anlamış ki sen anlayacaksın? Sen aşıksın bir kere, o değil ki.
Aşk var ya bu namussuz aşk; gülün dikeni var diye üzülmekten ziyade, bir diken çiçek açmış diye sevinmeye benzer.
İlk bakışta değil son bakıştadır aşk. Yani ayrılırken sana nasıl bakıyorsa, o kadar sevmiştir seni. İşte bu kadar.