Güzel olan, karanlıktan arınmakla (katharsis), duyulur dünyadan geri çekilmekle belli olur.
Sayfa 18 - Okur KitaplığıKitabı okudu
"Öyleyse nefis, maddeden sıyrılmalı ve bütün dikkatini benliğinin derinlikleri üzerine yoğunlaştırmalıdır. Çünkü Allah, orada hazırdır."
Sayfa 29 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Allah'ın görsünler, anlasınlar, idrak etsinler diye yarattığı apaçık ayetlerine sırt dönen; her şeyi salt kendi içinde arayan insan, arınmak için yükselirken, sadece kendini yücelttiğinin farkına bile varamadı. Tarih boyunca yaşanan bunca acıyı, zulmü bile diğer insanlara müstahak görecek kadar kendine yabancılaştı.
Sayfa 36 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Seyyid Hüseyin Nasr'a göre, İslam sanatının kökeni için dönülmesi gereken yer, İslamin batınî boyutu, tarikatınhva ettiği ve hakikatin aydınlattığı batındır.
İslam sanatının birey üstü özelliği, yalnızca bireysel ilham veya yaratıcılık tarafından var kılınmaz.
Eğer "vahiy" terimini Tanrı'nın yeryüzündeki doğrudan ve temel tezahürleriyle sınırlı tutma mecburiyeti olmasaydı, sanatın özü üzerine düşünürken kendimizi ikinci bir vahiyden söz etme iğvasına kaptırabilirdik .
Kelimenin en önemli vazifesi, her türlü ilahî ilmin elde edildiği kaynak, vahiy ve ilhamın kaynağı olmasıdır
Kutsal sanatın doğduğu, beslendiği kaynak nefsin Allah ile aydınlandığı âna ait haldir.
Kutsallık Tanrının insanlara kendini açtığı, tecelli ettiği yerde doğar
Kutsal sanat; bir anlamda gaybı bilinebilir, idrak edilebilir, duyularla algılanabilir temsiller aracılığıyla maddi olanda somutlarken; ortaya çıktığı nesnesini de kutsallaştırır. Söz konusu kutsallaştırma 'kendi adına bir maneviyat' yarattığı için, Allah'a yönelmesi gereken ilgiyi, dikkati kendi üzerinde' toplar, tutar ve onda sabitleştirir. Sabitleşen bu ilgi zamanla maneviyat yaratan' odağın sınırları içine hapsolur. Hapis hali, Allah'a yönelmesi gereken ilgiyi üzerinde toplamak suretiyle insanlarda güvenli, tanıdık bir maneviyat aracı olarak sahte bir rahatlama yaratır.