Süleymaniye'de Bayram Sabahı - Yahya Kemal Beyatlı
Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye'de
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Gecenin bitmeğe yüz tuttuğu andan beridir,
Duyulan gökte kanad, yerde ayak
Cemal Safi Ahu gözlüm
Ahu gözlüm böyle oyun
Duydum desem yalan olur.
Senden gayrı yare boyun
Eğdim desem yalan olur.
Erdim aşkın değerine,
Yandım derinden derine,
Seni bin leyla yerine,
Kabarmış yine Meriç,
Dolu dizgin akmakta,
Sende mi duydun gittiğini
Gelsin, gelsin artık değil mi Meriç.
Bir gün olur da yolu düşerse sana
Anlat derdimi sevgili yâra
Belki duyar da çektiğim acıları
Döner gelir belki bir gün bana.
-Edirne, 1997-
Mavi Gri
Geceler karıştı gündüzüme
Kafanı kaldır bak gözüme
İnandım sana inan her sözüne
Yerin yok artık gökyüzümde
Açıldı ufkum daldım derine
Dolmaz geçemez kimse yerime
Sabırla tükettim günleri geride
Bıraktım inan zaman gibi seni de
Beni deneme dönemem geriye
Artık istemiyorum değmek eline
Biliyorsun tenin yabancı tenime
Anma adımı da düşmesin diline
Tutamam elini ben tekrardan
İzlersin artık beni ekrandan
İnan bana daha fazla yıpranmam
Kaldırdım kafamı efkardan
Kendime Anlatım
Bir şeylerin yanlış okunulduğu kesin. Bunun için herhangi bir kitabın kapağını-sayfalarını çevirmeyle alakası da yok. Kaybolan algılar, yanlış yürütülen -tabii kullanılıyorsa- mantık, izlen(mey)en ve iyileştirilemeyen kişisel karakter yapısı... huzursuz ruh halleri... egonun sonsuz uçurumu
Düşülebildiği kadar daha derine düşen insan/lık.
Büyüdünüz mü ? Aşık olacak kadar mesela, Acı çekecek kadar... O acılarını en derine gömecek kadar. Sonra hayata yeniden tutunup, tekrar sevebilecek kadar?
Onur Ünlü (Ah Muhsin Ünlü)