Onur Ünlü (Ah Muhsin Ünlü)

Opus Magn Mu provasıyla incelemeye başlayalım.

Şiirler yani bu şiirler çok fazla farklı şiirler. Adam kendine özgü bir yol tutturup yazmış. İnsanlara bir şeyleri kanıtlama amacı taşımayan şiirler. Sanki bazı kelimeleri kendine ait bambaşka anlamlara sokarak kişisel bir farklılık yakalamaya çalışmış ve bunu layıkıyla yerine getirebilmiş. Kendi olmuş kendileşmiş ve kendini kanıtlamış.

Muhsin yada Onur Ünlünün şiirlerinin teması kendini tamamlamış durumda, neyi anlatmak istediğinin farkındadır. Bizleri şaşırtan ise aslında bu farkındalıktır. Bir hayal gücü, bir zaman öncesi sonrası yoktur tamamen şimdiki zamanın gerçeklerden bahseder. Bu tarz bir şiiri tür olarak görebilir miyiz bilmiyorum ama tamamen kişisel olduğunu söyleyebilirim. Askeri ve dini ögelerin varlığı ile şiirlerinde toplumsal hayatı vurgulamış ancak dini ögeleri, dini öge olarak değilde bir şeyleri anlatmak için kullanmış. Genel ve kişisel sorunlarına kendince cevap aramaya çalışmış.

Yani adam modaya uymamış kendi tarzını yaratmış. İlla şiirin biçimi, anlatımı gibi temel ilkelerine uymak zorunda değilim diyor. Şiirde kullanılan dil çok farklıydı. Şive desen değil böyle bir değişik bir şey yapmış. Genel olarak güzel değil kötü değil. Farklı bir şeyler okudum. Kendi çapında gayet başarılı buldum aslında değişik yani.

Neyse bu kadar inceleme yeter şimdi ciddileşme zamanı. Ciddileşemezsem eğer hatırlat haziran sonunda çocukluğumu yakacağım.

Evet bu sabah yine günüm aydı. Gözlerimi tam dokuzda tornavidayla açtılar. Kahvaltı etmedim. Aman kim hazırlayacak. Sütlü Kahvemle güne başladım. Muhsin şiir kurmuş ben seyreyledim.
Tamam sen uyu Muhsinciğim benim -m ler bile yarım kafiye olamaz.

"Bugün sokakta yürürken
Bütün kızlar bana baktılar
Allah Allah Niye hep bana bakıyorlar diye düşündüm."
Yoo Murat'ın gömleğini giymemişim. Zaten Murat kim gömleğini neden giyeyim. Düşüyorum Zehra beni topla.

Sevgilim sana çokomel alayım mı? Geçen gördüm yeni modelleri çıkmış üstündeki harflerden isimlerimizi yazarız. Olmazsa insanla elmaları aynı ipe dizeriz. Adınla büyük yeminler vermek istemiyorum ki zaten yemin tutamam.

Jack Daniel feci çarptı diyor şair. Karıcığım neredesin eroin komasına girdim. Rabbim beni bağışla bak yine saçmaladım.

Çünkü sen beni öpmedin. Sen beni öpseydin ben gangsterleşecektim. Belki şair olup seni yanıma aldırtacaktım. Yok vazgeçtim sen benden güzel değilsin. Bu sebeple aşkımız pratik bir karşılık bulamayacak. Fransız olmak istemiyorum istemiyorum.

Tamam sevgilim kızma. Biraz boş başıma dolaşmak istedim hepsi bu. İrrasyonel aşkımız bitiverir sonra.

Resulullah süper bir insandı. Bense iyi değilim. Lanet kadın Burçak bile beni sevmedi. Aman be sevmezsen sevme. Muhsin beni sever.

Onur Ünlü.. nam-ı diğer Ah Muhsin Ünlü.
Sözlüklere Onur Ünlü kafası diye bir başlık eklettiren adam..siyah beyaz filmi dışında tüm filmlerini izleyip Leyla ile Mecnun ve ben de özledim dizilerinin ve bitmesine çok üzüldüğüm Beş kardeş dizisinin babası.. samanyolu izleyenler bilir hakkını helal et ve Hızır-Salih li Beşinci Boyut dizilerinde de emeği vardır senaryo vs de.. İtirazım Var filmini izledikten sonra tek tek tüm filmlerini izledim ve şimdi de şiir kitabını bitirdim..doğru bildiğini öyle bir çarpıyor ki insanların yüzüne yüzüne.. kimi ''ne diyo bu'' derken kimi de ''helaalll'' diyip baştacı ediyor.. ben de kendi adıma Maşallah diyorum.. Ölümle hesaplaşmış kanser olmuş yenmiş vs.. Okadar belli ki yaptığı filmlerden dizilerden.. çok iş yapmaz filmlerim diyor.. zaten doğruyu söyleyeni kim sevmiş ki ezelden..
gelelim kitaba.. kelime ve harflerle dans.. tek kelimeyle.. genişletilmiş baskısını okumak da iyiydi..hele de Alper den 700 lira borç aldım ve Rasulullah ile aramızdaki farklar şiiri o kadar samimi ki.. kimse bilemeyecek sanırım bu adamın dinle arasındaki meseleleri.. kedi ve at takıntısını.. etkilendiğim yerlerden alıntı yaptım ama daha anlamadığım çok yer vardı sanırım.. o kafaya sahip olmak kolay değil..lübabeyim lübabesin demiş mesela bir yerde kim bu lübabe diye araştırdım ne demek istediğini..fotoğrafı vel asr ile açıkla derdi babam diyor mesela.. gayri ihtiyari vel asr ı okurken buluyorsunuz kendinizi..asra yemin olsun ki insanlar hüsrandadır ancak iman edip salih amellerde bulunanlar,birbirine hakkı ve sabrı tavsiye edenlerden başka.. fotoğrafa bakıp uçup giden yılların düşündürdükleri..diyorum ya garip adam bu onur ünlü..kafasında onca şeyi Rar yapmış da bunu yazmış gibi ..
ara ara okumak lazım.. ince ama şok etkisi yapan bir kitap anlayacağınız..iyi okumalar diliyorum..herkesin kendi birikimine göre illaki çok şey anlatacaktır yazılanlar..

Bazı adamların kafasını severim. Onur Ünlü'de onlardan biri. Çektiği filmler ayrı, yazdıkları ayrıdır benim için.

O yüzden kitabı hemen alıp okumak istedim.

Kitap bitince yorumum ne mi oldu? Koca bir hiç.

İntikam hikayesi denilen kitapta, alınan intikam 2 sayfayla anlatılmış. 260 sayfasında intikamın nedenini anlamamışız gibi yüzlerce kez tekrarlanıyor. Kitapta o kadar çok tekrar vardı ki içimde anladım, anladım, anladım nidaları boy gösterdi.

Benzetmeler çok sağlam ancak başlarda hoşuma gitmiş olsada bir süre sonra baymaya başladı beni. Hikâyenin içine o kadar benzetme girince ister istemez hikayeden kopmalar oluyor. Hatta benzetme yapmak uğruna 1 paragraf 1 cümle olarak karşımıza çıkabiliyor.

Hatta bazı bölümler zaten rahatsız ediciyken (normalde kolay kolay okuduklarımdan rahatsız olmam) tekrar tekrar okumak beni baya zorladı.

Onur Ünlü'nün (yada kitaptaki karakterin) Allah ve dinlerle ilgili kafası benden bile karışık. Eh işin içine birde bilim girince çılgınca bir hale geliyor karışıklık. Bir intikam hikayesinde ne alaka demeyin, hepimizin yaptığını yapıyor aslında. Başımıza kötü bir şey gelince Allah'ı sorgulamaya başlıyoruz. Varsa başıma neden kötülük geliyor diye. İşte sevgili karakterimiz Ayşe bunu engin bilgilerine dayanarak sürekli yapıyor.

Kitapta tecavüz kelimesi bol bol karşımıza çıkıyor.Başta huzursuz etsede malesef o kadar çok tekrarlanıyor ki sanki normal bir şeymiş izlenimi uyandırmaya başlıyor. Sanırım kitapta en sevmediğim kısım buydu. Kötü olan bir şey normal izlenimini uyandırmaya çalışmak...

Onur Ünlü kitabın bir bölümünde:
"...bir banka oturup hepimizi her şeyden kurtaracak olan büyük İstanbul depremini bekleyerek hayaller kurmak, yapılacak en iyi şey oluyor."
cümlesiyle karşımıza çıkıyor. Eh okuyucu olarak sormadan edemiyorum, 5.8 büyüklüğündeki depremde ne kadar korkmuştur yazarımız.

Kitapta anlatılacak çok fazla konu var ancak spoiler vermemek için benden bu kadar.

İtiraf: kitap beni hüsrana uğrattı. Belki Onur Ünlü olduğu için çok fazla beklentiye girdim. Siz okumadan beklentiye girmeyin belki o zaman kitabı sevebilirsiniz.

Manası çok derin şiirlerle karşılaştım!! sanırım ondan pek anlayamadım yada şiirden beklentilerimiz farkli.mısralarin arasında hiç alakası olmayan absürt kelimeler, mısralar.. Üslubu hiç alışık olmadığım bir tarz.. Bence Onur Ünlü yönetmenliğe devam etsin..

Kitaptan alıntıdır.

Resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim.
Resulullah yolda Ebu Bekir’i görse "Es Selamu Aleyküm Ya Sıddık" derdi,
Ben yolda Ebu Bekir’i görsem tanımam.
Resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
Ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
Gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.

Resulullah Azrail’i yolda görse tanırdı;
Ben Azrail’i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
Derdim ki: "Şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı."

Resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
O bana gülümserdi ben ona derdim ki:
"Anam babam yoluna feda olsun ey Allah’ın Resulü;
Fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?.."

Resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki:
"Kızım ha gayret!";
Ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki:
"Anneciğim ölmesen..."

Ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki:
"Anneciğim seni ben..."
Annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz

Resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
Ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu.

Ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının

Anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf...

Resulullah çok şanslı bir insan
Annesi öldüğünde o küçücüktü;
Benim annem öldüğünde ben küçücük değildim,
Zaten şanslı birisi de değilimdir, filmlerim iş yapmaz.

Annem daha yeni öldü fazla uzaklaşmış olamaz!

Olamaz dedim annem son nefesini alıp da vermeyince
Verse de ben alsam onu, içim ferahlasa, siz de görseniz
Resulullah tutsa annemin elinden birlikte geçseler çölü
Nasıl olsa Resulullah da ölü annem de ölü...

S:82-84

Leyla ile Mecnun'un yönetmeni olan Onur Ünlü'nün ( Ah Muhsin Ünlü ) adından merak ederek aldığım kitabı beğenerek okudum. Son derece kapalı ve modern tarzda serbest olan şiirlerden oluşuyor. Bazı cümleleri, bazı şiirleri anlamayabilirsiniz. Gerçekten kelimelerle çok oynamış. Hatta öyle kelimeler kullanmış ki, bazılarının harflerini yuvarlamış, bazılarının hecesini kesmiş okurken siz kelimeyi normal okuyorsunuz ama tekrar bakıtığınızda kelime yuvarlanmış yada harfi eksik fark etmiyorsunuz kelimenin anlamına göre.

İsmi gibi Ah'lar ile başlayan mısralar var bol bol. Hüzün dolu, mesaj dolu süper şiirler. Kudüs, savaş, 90'lar, siyaset, aşk konularında yazılmış şiirler. Dini konularda yazdığı şiirler var çoook beğendim. -" Resullullah ile Benim Aramdaki Farklar"- şiiri beni benden aldı.
https://www.youtube.com/watch?v=Bp-DFYaGaCc kendi sesinden dinlemek isterseniz buyrun.
Ah O Gemide Bende Olsam şiiri de ayrı bir muazzam. Kısacası okunması gereken bir eser. Son derece zeka ürünü, kapalı bir üslup... Sakin kafa ile tekrarlayarak ve satır satır düşünerek okunması gereken bir eser. İtiraf etmeliyim ki ilk kez bu kadar farklı bir üslup ile karşılaştım. Bazı şiirleri sıkıcı olabilir ama genele vurduğumuzda bunu kapatacak güzellikte. Beğendim sizlere de tavsiye ederim.

Zihin açıcı bir kitap.Yazarı bağımlılık yapabiliyor.Her bir mısrası başlı başına bir şiir olabilecek kadar niteliklidir ayrıca.

''Artık seni bir çiçeğin yerine kopartmak istiyorum sevgilim.''

Sarsıcı, aykırı, kibirli, can acıtıcı, şaşırtıcı aynı zamanda hep gözümüzün önünde olan can kesiklerini içimize batıracak kadar cesur bir kitap Kızçocuğu. Hiperaktif kurgusu bazı okuyucularca eleştirilebilir fakat bana göre bu kitaba böyle kurgu yazılır! Bu kitap baş döndürür, can sıkar, "Ne pis bir dünyada yaşıyoruz be!" hissini yaşatır. Romantik mi, hayır. Arabesk mi, asla. Etrafımızı çepeçevre sarmış her şeyle ilgili bu kitap. Aslında bizlerle ilgili, gerçeklerle ilgili. Yokmuş gibi davranılan, böyle davranıldıkça içimize daha çok giren o yıkıcı gerçeklerle ilgili. Böyle yazdığıma bakıp kitabın karamsar, lirik, ağlak bir kitap olduğunu sanmayın. Bu bir Onur Ünlü kitabı; yani mizahın yılan misali kıvrıldığı cümlelerle dolu ve zeki. Anlayana.

Doğum günü hediyesi olarak geldiği ve yazarın yönettiği dizileri severek izlediğimden dolayı hevesle okumaya başladım. Dürüst olmak lazımsa anlaşılması zor sözlerle dolu bir kitap, anlaya bilmek için sanırım her şiirin yazılırken oluşmuş şartları ortamı ve şiirin türemesinden önce cereyan eden yani yazılmasına sebep oluşturan olayları da bilmek gerek bu nedenle anlaşılmaz olmuş, leyla ile mecnun kafasını izleyiciler bilir bunun biraz şiirsel eleştiri versiyonu olmuş. Çok uçlara gidip gelmiş inanç açısından bazı yerlerde, yazarın iç dünyası hakkında fikir yürütmek imkansız gibi. Son kısımdaki şiir mi dersiniz yazı mı bilmem çok hoşuma gitti, gözlerim doldu, 30 dan sonra daha mı duygusal oluyor insan, yoksa okuduklarım mı çok dokunaklı okuduktan sonra kararı size bırakıyorum. O son yazıdan bir kısımı alıntı yaparak " Ne tuhaf,Anneler ölürken bile çocuklarının, Anneler ölürken bile çocuklarının elini bırakmıyor, ne tuhaf ''

Ve bu katabı bana doğum günü hediyesi olarak gönderen bu sitede tanıdığım Derya 'ya teşekkür ederim...