Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

efza merve

Sabitlenmiş gönderi
Niye böylesine insanlar insanlığı unuttular?
Reklam
Bazen öyle sanıyor ki insan, eskisi gibi olabilir her şey... Olmaz hâlbuki. Olmaz. Tüketip de geçtiğimiz onca şey eskisi gibi olamaz. Ben sadece denemek istedim. Farkındayım olmayacağının. Ben hâlâ gözlerini bıraktığım yerde arıyorum.
Ben seni arıyorum diyorum ya... Bilmem. Belki de... Belki de... Bir gün hiç beklenmedik bir yerde karşıma çıkmandan, "İşte geldim" demenden, "Hadi gidelim buralardan" demenden korkuyorum. Ben senin uzaklığını seviyorum. Ben senin uzaklığını seviyorum. Ben senin upuzaklığını seviyorum.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsan bir kere âşık olmaya görsün. Her şeyi sevdiğine yormaya başlıyor.
İnsan bazen doğru kelimeleri, doğru cümleleri bulabildiğini zannediyor, henüz yaşanmamış anlara ilişkin. Oysa yaşanan an kendi sözlerini dayatıveriyor insana. Ağzınızı kitleyip, hiçbir planlanmış söze fırsat bırakmıyor. Bir fırtınanın ortasında buluveriyorsunuz kendinizi ve bir fenerin cılız ışığını görebilmek için gözlerinizi delice yorup etrafa bakınıyorsunuz.
Reklam
Çetin geçen bir kış mevsiminin ardından bir daha hayata dönememiş bitkiler gibi hissediyordum kendimi.
Zamandan kaçıyordum, saatlerden, gündönümünden, akşamdan, geceden kaçıyordum.
Ama anlamak sorunu çözmeye en küçük katkı sağlamadığı gibi aksine zorlaştırıyordu.
Yakınlarında olmanın hakkını veriyorum ve bunu onlardan da bekliyorum.
İstedim ki bana bu kadar yakın olan insanlar birkaç kelimeyle, birkaç cümleyle, bir bakışla, bir nefes alışımla anlasınlar neler olup bittiğini..
Reklam
Hayatım boyunca kendimle ilgili uzun açıklamalara girmekten kaçındım. Yani duygularımı bütün açıklığıyla uzun uzun anlatmadım kimseye.
Ben kalbimi arıyorum. Ben seni arıyorum.
Terk ettiğiniz bir yere geri dönmek olanaksızdır.
Ölüm duygusu insanın tercihlerini bir anda nasıl anlamsızlaştırıyor.
Mahallede aşağılanıp, horlanan çelimsiz çocuklar gibiyim. Oyunlara ancak adam eksik olduğunda kabul edilen beceriksiz çocuklar gibi. Hayata katılmakta güçlük çekiyorum. Benim mevsimim sonbahar. Sokakların tenhalaşmaya başladığı vakitler. Tek kişilik oyunlar ustasıyım ben. Tek kişilik özlemler, tek kişilik acılar ustasıyım. Ben yağmuru arıyorum. Ben yağmuru arıyorum. Ben yağmuru arıyorum. Ben seni arıyorum.
Hayal kırıklığı yüzlerine yerleşmiş insanları acıklı umursamazlığı, bütün sokağı kaplayan bir çığlığa dönüşür.
865 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.