Çocuk Merkezli Oyun Terapisinin zeminini oluşturan Rogers'in öğrencisi V.Axline merkezine çocuğu alan, iyileşmenin içten geldiğine inanan , en büyük iyiliştiricinin ilişki olduğunu, kaleme aldığı bu kitap ile bizlere çok iyi bir şekilde aktarmış bulunuyor.
Yönlendirmeden yaptığı oyun terapisinde çocuğun oyun oynaması veya oynamaması ile değil onun varlığı ile ilgilenmesi bu, terapötik fikrini bizlerle: " Ona iyi zaman geçirip geçirmediğini de sormadım. Niçin biraz önce deneyimlediklerinin de değerlendirmesini yüklenmeliydi ki? Eğer oyun, bir çocuğun kendini ifade etmesinin en doğal şekliyse neden biz ondan klişeleşmiş bir tepki göstermesini bekliyoruz? " satır aralarında paylaştığını görüyoruz.
