Elif Koç
@elf_kcc
Belki başka bir hayatta..
Özel eğitim öğretmeni
Ankara Gazi üniversitesi
Şırnak
15 Temmuz
91 okur puanı
Mart 2023 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
O merdivenleri bir çıkışım vardı,
Sanki aranızdan kaçıyordum.
Sayfa 40
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sende hiçbir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Bir insanı sevmek onu tanımaya yetmez.Göğsünde büyüttüğün kişiyle, gözün gördüğü bir değildir.
Okur Takip Önerileri
"Biz her şeyimizi veriyoruz da, neden hiç kimse bize hiçbir şey vermiyor?"
İnsanlar sadece kendi hayatları için kaygılandıkları, kendilerini kolladıkları için yaşar sanardım, oysa onları yaşatan tek şey sevgiymiş.
Elif Koç tekrar paylaştı.
"O kadar çok anlattırdı ki, ben de belki bir gün gerçekleştiririz hayalimizi diye umut etmeye başladım."
Gözlerim kapalıyken yanımdasın da açıkken niye yoksun?
Sayfa 116
Birini özlemenin en kötü yanı yan yana oturduğun hâlde onu hiçbir zaman elde edemeyeceğini bilmendir.
Sayfa 115
Okuyarak...
Cehaletin erdemine ulaştım.
Sayfa 111
Beni anlamalısın.
Çünkü ben kitap değilim,
çünkü ben öldükten sonra
kimse beni okuyamaz, yaşarken
anlaşılmaya mecburum.
Sayfa 109
Yüreğini gôremeyenlere en güzel yarınlarını harcatma!
sen ki belki birçok kişinin
belki de en güzel hayalisin
değmeyenlerin hikâyesi olma
Sayfa 108
İçim ey içim bu yolculuk nereye,
yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin.
Sayfa 103
Hepimiz yandık
Hâlâ karanlık!
Sayfa 97