Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Kolalıjelibon
Kolalıjelibon
@elfyavrusu
Ayvalık
119 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Uzun zamandır okuduğum en sarsıcı novellalardan biriydi bu kitap. Okurken her duyguyu görsele çeviren, satırlar arasında değil de sanki mekanlar arasında dolandıran bir dille kaleme alınmış, elinizden bırakma şansı olmadan biten kitaplardan biriydi.
Hasta anne, varlığı sorgulanan baba, çok çocuk, fakirlik ekseninde, kendini ifade etme çabası ve sevgi arayışı çevresi tarafından "vahşilik" olarak görülen 14 yaşında bir kız çocuğunun hikayesi. Aradığı ilgi ve sevgiyi, kendinden büyük bir adamda, onun peşinde ve cinselliği öğrenerek bulduğunu sanan ve bunun sonuçlarıyla sürüklendiği şeyi de savunma cesaretinde bir kız çocuğu.
Kitabı, kitabın içine girerek yarattığınız dünyanın içinden izler gibi okuyorsunuz. Hissedilen bu sinematografik ögeler endüstrinin de gözünden kaçmamış ki kitabın en az kitap kadar başarılı olan bir film uyarlaması da mevcut.
İyi okumalar.
"Malum her denizin suyundan çok efsanesi vardır." gibi kitaptan harika bir alıntı ile başlamak istiyorum.
Türk edebiyatının son dönem üretken, başarılı ve gözde yazarlarından biri Tarık Tufan . Doğru bir seçim miydi bilmiyorum ama Aşıklara Yer Yok da yazardan okuduğum ilk kitap. Oluşmuş olan ufak tefek yazar /okuyucu anlaşmazlıklarına rağmen yakın zamanda bir başka kitabını da okumak istiyorum.
Dil olarak çok fazla tekrara düşülmüş bir kitaptı benim için. Sanki sayfa çevirmeden aynı yerde sayıyor hissi yaşadım okurken pek çok kez. Dili yalın gibi dursa da ilginç bir şekilde okurken ağdalanıyor, ağırlaşıyor.
Karşılıksız, saplantılı bir aşkın içinde hayatını ziyan ederken bundan vazgeçmeye de hiç niyeti olmayan kahramanımızın kendine güvensiz tavırları, belirsiz düşünce ve davranışları sinirlerimi yer yer ziyadesiyle bozdu.
Sürekli bir refaha çıkacak, nefes aldıracak umudu ile okusam da o melankoli kitabın üzerinden hiç kalkmadı. Öykü iplik söküğü gibi açılmadı, sona kadar heyecanı koruyamadı. Konu çok bilindik olmasına rağmen gelişme kısmında çok fazla soru işareti sunulup sonra da sanki vakit yetmeyecekmiş gibi aceleyle cevaplanmaya çalışılmış bir sonuca götürdü okuyucuyu (beni).
"Sen her gördüğün cesede 'nasıl?' diye sorarken bana 'nasılsın?' demeyi bıraktın. (...) Ben zamanla ceset olmayı seçtim sırf benimle de konuş diye." diyor kitabında sevgili Selçuk Karadağ.
Kanat bir ilk roman. Sosyal medya üzerinden tanıma fırsatı bulduğum ve kitabının çıkış sürecini takip ettiğim bir yazarı olduğu için de hemen temin edip okuduğum bir roman.
En sevdiğim tür olan polisiye türünde yazılmış olan roman tam da buna uygun olarak bize sanki mini bir polisiye dizi tadında atmosfer sunuyor. Sınırları aslında başından belli. Sen beklentiyi çok yüksek tutma, ben sana yeteri kadar olanı vereceğim diyor ve bunu da sağlıyor. Gelişme bölümünde gereksiz yere merak uyandırmak adına fazla dallanıp budaklandırmadığı öyküyü sonucunda rahatça toparlıyor.
Kolay okunur diyerek haksızlık etmek istemiyorum ; dilinin akıcılığı, tekrardan uzak oluşu, hikayenin hassaslığı, bölümler arası geçişlerin başarısı oldukça iyi. Ben nacizane azıcık da gerilim dozu istedim, yalan yok.
Başkomiser Hikmet karakterini özellikle beğendim. Dilerim zamanla bir Başkomiser Nevzat, Başkomiser Perihan, Dedektif Remzi gibi serilere ulaşır yazarımız ve devamlılığı olur kaleminin.
Okur Takip Önerileri
Beş farklı kişi, beş farklı sosyo - ekonomik hayat, bir ölüm.
Zola, , ölümü beş farklı hikaye ile sunuyor bize. Bir oturuşta elinizden bırakmadan, sanki okur gibi değil de sahne geçişleri izler gibi beş cenaze.
Ölümün kimse için farklı olmadığını, sadece ölümden sonraki merasimin değiştiği bir gerçeği anlatıyor.
Tartışılmaz bir öykü dili. Akıcılığı, anlatılmak ve aktarılmak istenen olay ve duygunun net şekilde, ağdasız yansıtılması, birbirinden her ne kadar farklı olsalar da tek konu altında yakalanmış hikaye bütünlüğü, hepsi hepsi çok keyifli bir okuma yaşattı.
Yılın henüz başında okumuş olsam da yılın en iyi kitapları arasında olacağı aşikar bir kitap.
İyi okumalar.
Yakınlıklar 2023 yılının en çok okunan ve beğenilen öykü kitapları arasındaydı. Kayıtsız kalamadım ve yılın son günlerinde nihayet ben de elime aldım. Kadınlık ve özellikle annelik üzerine hikayeler... Anne olmuş, anne olmayı istemiş, anne olmaya yaklaşmış, anneliği kaybetmiş kadınların hem birbirine benzer hem de apayrı öyküleri. Anne olanın da olmayanın da üzerinde birikmiş yük, kaygı, yetebilme telaşı... Özellikle ilk öyküde yüreğime oturan o korku hissini, olay tatlıya bağlansa da kurtulamadığım endişeyi unutmayacağım.
Bazı öykülerde dil daha akıcıyken bazı öykülerde nedense ağırdı, okuma hızımı yavaşlattı. Bir de çeviri ile mi ilgili bilmiyorum ama birkaç öyküde, kalıplaşmış sözcük öbeği tekrarı vardı ve özgünlüğü bozuyordu; sanki ben bunu okumuşum hissi vererek.
Son zamanlarda okuduğum en kötü kitaptı, üzülerek. Bir kitap için böyle yorum yapmayı hiç sevmemekle birlikte iyi cümleler kuramayacağım kadar boş bir deneyim oldu. Verdiğim iki puan da sadece medeni cesaret içindi. Dağınık anlatım, yersiz belden aşağı cümleler, saçma denecek benzetmeler, aldatıldığı halde erkeğe ısrarla çanak tutan sevgi sözcükleri... Zaman kaybı.
60 gün. Tam 60 gün sürdü kitabın kapağını kapatmam. 400 sayfalık kitaba ancak 300 sayfadan sonra uyum sağlayabildim. 300 sayfayı 59 günde, son 100 sayfayı 1 günde okudum.
Değişik bir okuma deneyimiydi benim için. Öncelikle zor bir konuydu. Kanserli genç bir annenin yavaş yavaş sona giden hayatına göz atmak ve kitabın kahramanıyla hemen hemen aynı yaşlarda olmamız beni ruhen etkiledi nedense. Bir ikincisi ise ; aileden birinin, kitabı okumaya başladığım döneme denk gelen kanser teşhisi ve tedavi süreciydi.
Kitabın basımında farklı puntolar ve yazı stilleri kullanılması ise pek çok kişinin sevmesine rağmen benim için çok dikkat dağıtıcı oldu.
Yazarın dili kuvvetli ve şiirsel. Aşkı, acıyı, bekleyişi, umudu, hayal kırıklığını, saf sevgiyi oldukça lirik anlatıyor, usul usul. İlk romanı olan bir yazar olarak oldukça heyecan verici okuyucu için.
Hayatınızın düşük enerjili ya da zor bir dönemindeyseniz okuma deneyimini ertelemenizi tavsiye ederim.
Ölümün kol gezdiği ölümsüzlük kitabı...
Yarı tanrı yarı insan barındıran Yunan mitleri tadında. Delilik/sessizlik, sevgi/şiddet, aile / yalnızlık kitaptaki iç içe geçen zıtlıklar. Başrolde baba-kız ilişkisi, ardında din ve direniş.
Helios Felaketi çok duru bir metin, çok samimi bir anlatı. Sakince okunan ancak feryad eden bir kitap.
Kuzey Avrupa edebiyatı kolay kolay pişman etmiyor okuyucuyu. Şans vermenizi öneririm.
Sevmedim. Bitmek bilmedi. Yazardan okuduğum ilk kitaptı. İlginç bir şekilde yazarı sevdim ama kitabı sevmedim. Yazarın eserlerinden seveceğim bir tanesini bulacağımı biliyorum nedense. Sadece benim için doğru kitap bu değilmiş diyorum.
Bilinçakışı, çok fazla tekrar, zaman zaman hep aynı şeyi okuyormuşum da hiç ilerleme olmuyor hissi ve kesilmiş gibi, sanki sayfa kopmuş gibi hiç ama hiç memnun etmeyen bir final.
Hayatımda birkaç tekrarlı okumayı düşündüğüm, istediğim tek kitap İklimler. Bitmesin istediğim, okudukça çoğalmasını, uzamasını dilediğim... Bittiğinde aşkı okumamış da yaşamış gibi hissedip dağıldığım...
Bir aşk hikayesi. Kıskançlık hikayesi. Başıboş. Kuralsız. Aşkı, erkeğin gözünden ayrı, kadının gözünden ayrı anlatıyor /yaşatıyor. İki kadın ve bir erkek olsa da erkeğin de iki kadınla yaşadığı bambaşka iki farklı aşk...
Sade cümlelerle bile duyguları uçlarda yaşatan bir anlatım, abartısız betimlemeler, ruh hallerini birebir yansıtan diyaloglar, sarsıcı bir romantizm içindeki gerçekçi karakterler, nefis bir çeviri...
Hayatında bir kez olsun aşık olan kimseye abartılı gelmeyecek bir hikaye. Aşık olmayanlara da risk alma gücü verecek...
Gitmek de kalmak da aşka dair hep. Aşka dair yazılmış en iyi romanlardan biri. Kesinlikle okuyun!
915.jpg){kind=small}
Anlattığı hikayenin altında ne kadar derin acılar olsa da mırıl mırıl bir kitap. Yazar öyküye oldukça hızlı giriyor. Bekliyorsunuz ki hız düşmesin, ancak gelişme bölümü bana haddinden fazla ağdalı geldi. Uzadıkça uzadı. Tam bitti derken hep aynı sonuca çıkan paragraflar yer yer kitabı kapattırdı. Bunların yanı sıra geçmiş ve bugün şeklinde iki farklı zamanda anlatılan hikayede geçişler arası bağlantılar iyiydi. Arada temponun düştüğü yerlere rağmen de kitabın ilginç şekilde akıcılığı var.
Bir eleştirim de sonuç bölümüne var. Nedense çok iyi toparlanmış gidiyor derken bıçakla kesilmiş gibi bir eksiklik hissi veriyor son sayfada.
Ortalamanın üzerinde, kolay okunan bir kitap ve dramatik aile hikayesi isteyenlere tavsiye ederim.
Kar bile bazı şeyleri örtemez...
Kolay okunan çok zor bir roman Lojman. Dilinden değil ancak öyküsünden dolayı her an kapatıp kaçmak istedim kitaptan. Kaçamadım. Karakterlerle birlikte, sonsuz bir kar örtüsü altında, o lojmanda kapana sıkıştım. Her sayfada, atmosfer değişecek, bu bir rüya ve uyanacağız dedim. Olmadı. Aksine öykü, kendinden ödün vermeden kabusu körükledi.
Ben öncelikle bir anne gözüyle okudum kitabı. Bir annenin doğum sonrası yaşadığı fiziksel ve ruhsal zorlukları bilerek okudum. Velev ki ; bir yerde hak verdiysem üç yerde çok kızdım anneye, nefret ettim. Anne değil de sadece insani gözle okusaydım da hissiyatım değişmezdi sanıyorum.
Yazar başından sonuna koruyor kitabını. Ne anlatmak istediyse özünden ve sözünden sapmadan yapıyor bunu. Siz okurken düşmüşsünüz, kalkmışsınız, duvardan duvara vurulmuşsunuz aldırmadan.
Sinirleriniz sağlamsa okumanızı tavsiye ederim.
Başucu / baştacı yazar güzellemesi (:
Tek bir kitap seçme şansınız olsa hangisi olurdu diye sorulsa, cevabımın olacağı kitap bu. Son 23 yıldır benim için tahtını yıkan bir kitap olmadı. Sadece edebi değil aynı zamanda da görsel şölen. Gözünüzde büyüyen 5000 parçalık bir puzzle sanki ve göz açıp kapayıncaya kadar yapıyorsunuz misali... Kitabı kapadığınızda zihninizde bir değil birçok kitap keyfi bırakıyor. Başından sonuna Paris 'te, o apartmanın sakinlerinden biri oluyorsunuz.
Birbirinden farklı yüzlerce öykünün, bütünden hem bu kadar bağımsız hem de bu kadar bağlı olduğu kitap hacminden ve konusundan bağımsız olarak da oldukça basit bir dille yazılmış. Ancak dikkatli okuma gerekiyor ki betimlemeler sizi şaşırtmasın.
Selim İleri iyi bir anlatıcı. Dili kullanımı, yarattığı akıcılık, bölümler arası birbirinden kopmadan kurduğu bağlantılar... Senarist yönünün de yazarlığına katkısıyla kitaplarındaki her paragraf bir sahne gibi...
Bu kitabında da sadece 50 sayfa içinde size, dönemin edebiyat çevresinde dolaştırıp nostaljik bir yalnızlık okutuyor.
Sinem Sal'ın diğer eserleri de kitaplığımda olmasına rağmen bir türlü elim gitmemişti. Okumaya da son kitabıyla başlamayı seçtim. Amiyane tabirle "kafasını" çok ama çok sevdiğim bir yazar oldu. Diline, akıcılığına, hem zamanı yakalayıp hem de nostaljik eklemelerine bayıldım. Bizim Zamanımız, tek anlatıcı gözünden kocaman bir mahallenin yer yer güldüren, düşündüren, kızdıran, hüzünlendiren hikayesi ve çok tanıdık.
Heves ve heyecanla başladığım kitap resmen Başak burcu güzellemesinden hallice çıktı. Yazarın dili çetrefilli değil, aksine akıcı. Velev ki dildeki bu akıcılık maalesef sizi edebi doyuma ulaştıramıyor. Gizem deseniz yok, gerilim deseniz yok. Baştan sona vasat bir cinayet süsü verilmiş temizlik öyküsü.
Türk filmi tadında bir roman ; Nedret
Nedret, Güzide Sabri 'den okuduğum ilk romandı. Günümüz Türkçesi ile sadeleştirilmemiş bir basımdan okumuş olmama rağmen dili anlaşılırdı. Lakin sonu başından belli olan kısır bir konu için fazla ağdalı cümleler, gereksiz betimlemeler yer yer okuma zevkini düşürdü. Nacizane bu olumsuzluklar, iki günde okunabilecek sayfa sayısında bir kitap için zamanı uzattı.
Eski Türk filmleri tadında romanları seviyorsanız tavsiye ederim.
