Elif gibi Sevdik
Sonra yandık on yıllık bir sevda ateşinde, ne eller kalem tutar oldu ne gözler kurur, boğazdaki düğüm kitledi nefesimizi, şiirler durdu, en son, Elif gibi sevdik dedik kitap oldu...
Konusu: Zirakov adlı ülkenin prensesi olan Kitana’nın düşman ülke olan Senteria’ya gidip kraliyet ailesini içten bölme planıyla başlıyor fakat tabiki plani istediği gibi ilerlemiyor ve biz de bunları ve daha fazlasını okuyoruz.
Okurken eğlendiğim ve rs de olmama rağmen kısa bir sürede okuduğum bir kitap oldu. Türk bir yazardan bu tür bir kitap
Melisa Kesmez okurken hep bir dostla sohbet ediyormuşum hissi olur.. Yüreğimi bilen, kırgınlıklarımı tanıyan, benimle beraber yeri gelmiş ağlamış, yeri gelmiş çocuk gibi sevinmiş, ağız dolusu kahkahalar savurmuş bir dost.. "Küçük Yuvarlak Taşlar" kitabının kendisi de küçük yuvarlak bir taş oldu benim için, çıplak ayak sahilde yürürken ayağıma takılan, başımı eğip, eğilip onu almamı sağlayan, üzeri pürüzsüz, suya girince yemyeşil olan küçük yuvarlak bir taş.. O taşa dokununca birden bir odaya girdim sanki, o odada bir koltukta Nergis oturuyor, hemen yanı başında yerde onun dizlerine yaslanmış Gülsüm var, camın kenarında dışarıyı izleyen Elif.. Sonra çaylarımızı alıp hep beraber geçmişi konuşmaya başladık, "keşke"lerimizi, "iyi ki" lerimizi.. El ele tutuştuk, bolca ağladık, ama nihayetinde sevdik kendimizi...
Sonra yandık on yıllık bir sevda ateşinde,
ne eller kalem tutar oldu ne gözler kurur,
boğazdaki düğüm kitledi nefesimizi, şiirler durdu,
en son, Elif gibi sevdik dedik, kitap oldu...
Kuran'ı Kerim'i 6666 ayet indiren
Rabb'im, her ayetin hükmünü yüreğimize değdirirken, elbet aşkın yolundan bizi de kendine kavuşanlardan kılar.
Biz sevdayı O'ndan rızık bildik.
Kulun kula aşkını,
Yaradan'dan ötürü sevdik.
.
.
| Ötelerin Çocukları
| Halikarnas Balıkçısı
Selâmlar🩵
Kitabı bitirdiğimizde anlatılanlar ve isim üzerine düşündüğümüzde
“bu öteler hepimizin öteleri” dedirten yine dönemin ve yerelin psikososyal yanına ışık tutan bir eser; Ötelerin Çocukları.
Yazılan yıllar I. Dünya Savaşının Arefesi gibi duruyor, yer olarak ise Egenin
Sonra yandık on yıllık bir sevda ateşinde,
ne eller kalem tutar oldu ne gözler kurur,
boğazdaki düğüm kitledi nefesimizi, şiirler durdu.
En son, Elif gibi sevdik dedik kitap oldu...