Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
elif cinkavuk
elif cinkavuk
@elifcinkavuk
ig: elifilereads
İstanbul Üniversitesi
38 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu kitabı okumayı hep erteliyordum çünkü uygun bir zamanda yazarın tüm kitaplarını ara vermeden okumak istiyordum. Bir kez daha gördüm ki kitapları biz ertelemiyoruz, onlar okumamız gereken doğru zamanda kendini okutuyor. Kafamın çok karışık olduğu ve doğru ile yanlış olanı ayırt etmekte zorlandığım bir dönemdi. Bu kadar ince bir kitabın bu kadar çok mesaj vermesi ve görüşlerimi etkilemesine şaşırdım. Demek ki bazı insanlar anlatmak istediğini bir cümlede de anlatabiliyor, kimisi de ciltler dolusu kitap da yazsa istediği şeyi karşısındaki insana geçiremiyor. Bu kitaptan alıntı yapamadım çünkü her bir bölüm tamamen bir alıntı niteliğindeydi. Kitaptan cümlelerin altını çizmeye kalksam tüm sayfayı çizerdim herhalde. Bir gün herkesin okuyup sorgulaması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ayrıca okuması da yormuyor tek solukta okunabilecek bir kitap.
Beyaz Geceler Dostoyevski'nin uzun öykü kitabı ya da kısa romanı diye geçiyor. Kitap 6 bölümden oluşuyor. Bunun dört bölümü diğer karakter Nastenka ile geçirdiği dört geceden oluşuyor.
Ana karakter kendine 'Hayalperest' lakabını takıyor. Hayalperest tüm gün sokaklarda dolaşan, kendi halinde, sadece hayal kuran bir karakter. Bir gece evine yürürken sokakta ağlayan bir kadına rastlıyor. Tam yanına gidecekken kadın karşıya geçip yoluna devam ediyor ve hayalperest içindeki gitme arzusuna rağmen cesaret edemiyor. Fakat o sırada yoldan geçen bir adam kadına tacizde bulunuyor ve hayalperest, kadını kurtarmak için davranıyor. Bu sayede tanışıyor ve dört gece boyunca buluşuyorlar. İkisi de kendi hayatlarını birbirlerine anlatıyor, tanışıyorlar. Kadın, hayalpereste kendisine aşık olmayacağına dair söz vermesini istiyor. Sonraki gecelerde her ikisi de birbirini sevmeye başlıyor fakat hayalperest, kadını aşkla severken kadın hayalperesti arkadaşça, kardeşçe seviyor. Çünkü aşık olduğu bir adam var. ve bir senedir onu bekliyor. Kadın, hayalperestin de yardımıyla adama mektup yazıyor ve birlikte haber bekliyorlar. Kitabın sonunda yaşanan olay beni çok üzdü diyemeyeceğim ama bu dört geceden sonra yazılan 'Sabah' bölümü beni cidden etkiledi.
Lisede aldığım edebiyat dersi sayesinde bu yazarın adını ve bu hikaye kitabını duymuştum. İlk gördüğümde de dikkatimi çekmişti. Öykü türünü seviyorum ve sıklıkla okuyorum. Sanırım bu kitap da okuduğum en iyi öykü kitaplarından ilk üçe girer. Kitapta en sevdiğim hikayeler Özgürlük Atları ve Haraç oldu. Füruzanın yazma şekli ve uslubunu çok sevdim. Hikayelerin tekniğinin yeni olması (genellikle bilinç akışı ve iç konuşma teknikleri kullanılmış), hikayelerin kısa ama özlü olması, konuşurken yerel ağızın kullanılmasıyla çok farklı ve güzel bir yapıt ortaya çıkmış. Hikayeler genel olarak beni çocukluğuma götürdü diyebilirim. Eski zamanların sıcaklığının içimde kırık ve tatlı bir hüzünle sayfalardan yüreğime akşını hissettim. Hikayelerin tarihleri çok eski ve dolayısıyla daha eski zamanları anlatıyor belki benden yaşça büyükler bu hissi daha çok hissederler ama verilmek ve alınmak istenen duyguyu bu kısacık öykülerde çok iyi aktarmış diyebilirim. Füruzan'ın birkaç eserini daha okumayı kesinlikle düşünüyorum.
Okur Takip Önerileri
Tiyatroyu izlemeyi, dinlemeyi ve okumayı çok seven biri olarak Çehov'un en bilinen oyunlarından Martı'yı okumadan geçmek olmazdı. Çehov tarzı denilen şey kendini gerçekten hissettiriyor. Okuduğum onca şeyden sonra Çehov'u elime alıp okumaya başladığımda bir afallama yaşadım diyebilirim. Fakat bu değişik tarz çok kolay bir şekilde beni etkisi altına aldı ve keyifle okudum. Kitabı okuma sürecinde hiçbir olayın olmadığını, kitaptan hiçbir verim alamadığımı düşünsem de kitabı bitirdiğim zaman Çehov ''İşte ben buyum.'' dedi. Ben çok beğendim umarım denk gelirse izlemeye de gidebilirim.
kitabın başlarında biraz zor ilerlemiştim bitirebileceğimden biraz kaygılıydım. üç dört gün sonra kitap öyle bir açıldı ki gece yattığımda uyumadan olayların seyrini düşünüp nasıl ilerleyeceği konusunda tahminler yürütmeye başladım. meraklanıp daha da hızlandım ve kitap beklediğimden daha kısa sürede bitti. kitabın inandırıcılığı o kadar yüksek, kitap gerçeğe o kadar yakın ki okurken kurgu olduğu tamamen aklımdan çıktı ve dostoyevski’nin gerçek bir anısı gibi okudum kitabı. insan okurken ciddi derecede rahatsız oluyor ki ben genelde böyle kitaplar okumayı severim. bu kitabı yazabilmek çok fazla birikim, emek, yaşanmışlık ister. dostoyevski’nin insan psikolojisini bu derece analiz edebilmesi ürpertici. kitaptaki duygular birebir okuyucuya geçiyor. şu an yazarın okuduğum en iyi kitabı.
