"Şu mu yani mutluluk: Yaşa, mücadele et, zafer kazan ve... telef ol - nasılsa hesap görülür, her şey ortaya çıkar. Ama sen bunun için yüreğine zincir vuracaksın... çılgın, taşkın, mutsuz yüreğine."
"Oysa dünyayı anlayarak insan yalnızca kendini anlayabilirdi. İnsan, aslında dünyanın özüydü: dünyanın aklının bir meyvesi, onun iradesi, düşü ya da sayıklaması. Varlık, yalnızca insanın, Özü oluşturanın, Ben'in bilinciydi."
"İnsan, dünyanın en büyük gücüne sahiptir: maddeleşmiş saf akla. Ama bu onda uyuklama halindedir. Tıpkı, ehil bir elin çektiği yayda, kirişe takılarak hedefe yönlendirilmiş ok gibi, uyuklama halindeki maddeleşmiş saf akıl da iradenin kirişiyle gerilip bilginin eliyle hedefe yönlendirilebilir."