Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Elif
Elif
@elifthelf
86 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir küçük asma kökü ve daimi bir göç, mücadele, savaşın üç nesillik mirasının hikayesi... Her bir neslin bambaşka ilgi, yetenek ve potansiyelleri ama, birbirine çok benzer acıları var. Kanlarında dolaşan azim ve cesaret onları, kaderlerine kanlı bir kalemle yazılmış kederden koruyamıyor.
"Bütün anılarımız kül olup uçuyor," dedi ona. "Yalnızca küllerden bir miras kalacak elimizde."
Geçmiş ve gelecek bir döngüde, birbirlerine gebe. Hiçbir detay karşılıksız kalmayıp, okurun hafızasıyla dalga geçmeden birbirine bağlanmak üzere yazılmış. Gerçeklik, gerçek üstülüğün sınırlarında dolaşıyor.
Karakterler bizimle doğuyor, büyüyor ve ölüyor. Üstelik ölümleri daha onları ilk tanıdığımız anda bize hatırlatılırken... Her seçim, her acı, her başarı, tüm cesaret gösterileri ve zaferler, çaresizlik anları, donuk bir dinginlik, bazen delilik ve elbette.. kayıp. Her biri yüreğimizin derinliklerine ince ince işleniyor.
Tüm bunların sonunda ise her şey yeniden başlıyor. Daimi bir umut ve umutsuzluk çemberi gibi. Tam olarak insan olmak gibi.
İşte öyle bir kitap...
"İnce Memedim, şahinim!"
Yalnızca bir devrin değil tüm zamanların hikayesi. Bir kahramanın değil hep içimizde barınan mutlak bir gücün, başkaldırının, mücadelenin hikayesi. Memed'in yolu, hepimizin bilmeden yürüdüğü bir yol; topraktan ve bizim. Çoğu zaman korktuğumuz, zorlu bir yol. Sarp kayalar, çetin kışlar ve bilekleri kesen 'çakır' dikenler... Kötülük mutlak ve çok tanıdık. Abdi Ağalar her yerde ve biz şanssız olanların, bizi onlardan koruyacak bir eşkıyası yok. Gözlerinde sarı pırıltılarla, için için yanan koca bir ateşle...
Biz küçük insanların, "bir yerleri var, bir ince yerleri... Oraya değmemeli." İçimizde bir Memed yaşatırız, "aşağı görmemeli."
İşte dahi yazarları ve onların yaratımları bu epik dünyaları sevmemin sebebi bir kurgu daha. Yalnızca çılgın, fantastik bir eğlence değil, politikayı ve derin bir entrika ağını bu kadar rahatça okura geçirebilmek çok büyük meziyet. Üstelik ortadaki fantazi o kadar beklenmedik ki bu özgünlüğe karşı yaşadığım şaşkınlıktan inanılmaz keyif alıyorum.
Şaşkınlık... Bir kitabı okumayı keyifli kılan, sürükleyiciliği sağlayan en temel duygu bana sorarsanız. Olmadan da olur tabi ama, varlığı çok kıymetli. Ben şaşırtılmayı, yazar tarafından aklımla oynanmasını hatta kandırılmayı (sonu böyle tatmin edici olacaksa eğer) kabul edilebilir buluyorum. Çeşitli zekâ oyunları, sonunda çözülen düğümlerin devamlılığı ve yazarın en sona sakladığı o büyük farkındalık anı çok mest edici.
Uzun soluklu bir okuma serüveni olmasından kaynaklandığını düşündürse de karakterleri bu kadar yavaş ve çözümleyici tanıtmasından mütevellit onları anladıkça, sevdikçe kurulan bu bağ, sonunda onlardan kopmayı, kaybetmeyi yıkıcı hale getiriyor.
Sanderson okuması çok keyifli bir yazar ve bu gidişle kütüphanemin de demirbaşlarından biri olacak.
Okur Takip Önerileri
Martin'in en çok içime işleyen ve beni yazara hayran bırakan yanlarını, gözlerimde canlandırdığım haline böylesine benzer şekilde görmek duygulandırdı... Üstelik Martin Eden'ın sadece hikayesinde değil çizimlerinde bile Jack London'ı görmek çok özel.
Düşüncenin ötesini hayal edebilmek ve onu, okurun heyecanını daima taze tutacak bir kurguya dökebilmek bir yazarın zekâsının en parlak ürünüdür. İşte bu yüzden, bilim-kurgu yazarları çok zeki ve ne yazık ki sayıca da azdır. Bundandır ki "Artık daha fazlası olamaz, bundan sonrası ancak tekrarlar ve klişelerle dolu olabilir." önyargısıyla
Bir hayat yaşamak... Başkasına ait bir hayatı, bir kitabın sayfalarında yaşamak. Her satırında acı, hüzün, çaresizlik, pişmanlık, hayal kırıklıkları, küçük mutluluklar ve büyük sıkıntılar.. ama her şeye rağmen umutla dolu yaşamak.
Hayatın kendisi kadar acı yalnızca, ne eksik ne fazla.
Kayıp ve üstelik, kaybolduğunun farkında olmayan ruhların, birbirlerinin hayatlarına dokunuş hikayesi... Böylesine incelikli ve zarif çok az şey gördüğümü gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Ancak kitabı henüz bitirmiş halimle, son sayfaların etkisi hâlâ yüreğimde çırpınırken, kitabın bütününün muhteşemliğini cümlelerime yeterince yansıtamayacağım korkarım ki.
Renée, gönülden bağlandığım bir karakter oldu. Hayatı, böylesi bir kadının gözleriyle görmek ve onun hisleriyle tatmak sanatı, yaşamı, çiçekleri, insanları ve kedileri.. enfes bir deneyimdi. Onun sözleri ve onun düşünceleri, her kelimesinin altını çizme ihtiyacına boğdu beni. Onu yaşadım ve onda kendimi buldum. Hiç tanımadığım yanlarımla tanıştım onunla.
Teşekkürler Madam Michel, bana çok şey kazandırdınız.
Ne kadar çabalasam da bu, inceleme olamayacak satırlar, duygusal bir iç döküşün ötesine gidemeyecek anlaşılan. Bu yüzden, burada bırakıyorum.
"Remember me, remember me..."
Seni hep hatırlayacağım Renée.
Katilbot, en sevdiğim kurgusal karakterlerden biri oldu. (Keşke gerçek olsaydı da sevmemesine rağmen sıkıca sarılabilseydim :) Kendisi bir GüvBirim -yani; insan/robot karışımı, güvenlikten sorumlu bir teknoloji- ancak astlarının aksine tamamen kendine ait bir bilince sahip. Biraz asosyal, insan dizilerine tutkun ve çokça yufka yürekli, kalbinin tamamının biyolojik olduğundan emin olamasak da.
Kendini hiçbir yere ve kimliğe ait hissedemeyen bot'umuzun, yaşadığı zorlukları ve küçük tatlı anlarını onun ağzından esprili bir dille okumak ve bir yarı-robotla empati kurabilmek çok ilginç bir deneyim oldu.
Üstelik yan karakter olarak bu kitapta karşımıza çıkan -seriden inceleme için ikinci kitabı seçme sebebim olan- GAT karakterini ve Katilbot'la ilişkilerine bayıldım.
Serideki insanlardan çok botları sevmem beni garip göstermiş olabilir ama, insanları sevmemek için fazlasıyla nedenimiz olduğunu düşünürsek, aptal insanları kendilerinden bile korumak için olmayacak hallere düşen bir bot'a duyulacak sevgi, anlayışınızı kazanabilir diye düşünüyorum.
Okuyun, keyiflenin..
Yeşilin Kızı Anne, benim için 2021'in ilk kitabı oldu. Geçtiğimiz zorlu yılın üzerine bu seneye neşeli, eğlenceli, şeker tadında bir kitapla başlamak istedim ve Anne bana aradığım her şeyi ve daha fazlasını verdi.
Anne (sonu 'i' ile okunan Anne ); hayat dolu, ışıl ışıl ve çok zeki bir çocuk. Mutluluğu kendi iç dünyasında, hayallerinde ve sahip olduğu küçücük şeylerde bulabilen eşsiz bir kız o. Çiçekler, büyük güzel ağaçlar, gün doğumları ve batımları, kıyısında oturulup hayal kurulabilecek nehirler, romantik bir ambiansı olan yollar, görülebilecek en güzel manzaralar ve hayal dünyasını besleyebilecek her sanatsal şey onun neşesinin kaynağını oluşturmak için küçük, güzel nedenler.. Green Gables ve Anne'in tatlı, bitmeyen enerjisiyle birleşen bu sıcak hikaye, yalnızca dünyamızın farkında olmadığımız güzelliklerini değil; küçük bir kızın hayatı, mutluluğu, dostluğu, aşkı ve tabiki acıyı, pişmanlığı deneyimlemesini uçuşan ahenkli kelimelerle, yüzümüze bir bahar esintisinin tatlı tınısıyla vuruyor.
Kitabın sonunda onunla büyümüş gibi hissetmekten ve ona derin bir sempatiyle tebessüm ederek gözyaşlarımı silmekten kendimi alamadığımı itiraf ediyorum.
Senin gibi kafa dengi bir arkadaş edindiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum Anne.
Bu kadar etkileyici çok az kitap okudum. Başında anlatılanlar ile sonunda yaşananları asla tahmin edemezdim. Beni çok şaşırttı, tüylerimi ürpertti ve -garip bir şekilde- gözlerimi dolduracak kadar duygulandırdı. Binbir çeşit duygu ve özellikle son elli sayfada binbir şaşkınlıkla okuduğum bir kitap oldu. Bilimkurgu türünün tartışmasız en iyi eserlerinden biri.. Uzaylı istilası, dini ve kültürel bazı motifler, mistisizm ve teknoloji çağının müthiş bir harmanıydı okuduğum. Yazarın hayal gücü ve birbirinden bu kadar ayrı sayılabilecek olguları bir araya getirme başarısı inanılmazdı. Zekice bir kurguydu ve kesinlikle sonu öngörülemezdi. Clarke'tan okuduğum ilk kitap olmasına rağmen favorilerime girdi.
Asimov, okuduğum en yüksek, en sınırsız hayal gücü ve yaratıcılığa sahip yazar olabilir. Daha önce onlarca yeni dünyalar, ütopyalar, distopyalar okudum ama, hiçbirinde böyle bir coşku, hayret ve inançla dolmadım. Zamanı, 'sonsuzluk' kavramını, zamanlar arası yolculuğu, çelişkilerini.. o yüzyılda bu kadar az bilgiyle hayal edebilmek ve bunu gerçekliğine inandıracak kadar büyük bir ustalıkla yazabilmek... Enfes. Sanki, zamanının çok ötesinden gelmiş bir zaman yolcusu gibi.
Beyin yakan olay örgüsü, tahmin edilemez gelişmeleri ve sürekli artan temposuyla içine çekip kendi alternatif dünyasına hapseden müthiş bir eser. Soluksuz okuyup; bir kutuyu bir raftan diğerine almakla, bir insanı yalnızca birkaç dakika oyalamakla, bir küçücük kelebek etkisiyle değişebilecek alternatif gerçekliğinizi düşünmemek elde değil.
~~~
Yazara başlamak için iyi bir seçenek olduğunu düşünüyorum. Ancak yazılmış en iyi bilim-kurgu eserlerinden olduğu göz önünde bulundurulunca, bundan sonra daha iyisine rastlamak zor olacak gibi görünüyor.
<Spoiler olarak algılanabilecek kısımlar olabilir. Dikkate alınız!!>
Dune, benim için çok ilginç bir okuma tecrübesi oldu. Çünkü o yalnızca bir bilimkurgu kitabı değil, fazlasıyla da politik.
İnsanların uzaya ve gezegenlere hakim olduğu ancak, şimdiki siyasi düzenden bir nebze olsun uzaklaşamadığı bambaşka bir gelecek bu. O zamanın
Kuş misali, ince nağmelerle yazılmış şiirsel bir kitap... Yazım tarzı, kelime seçimleri ve baştan aşağı diliyle beni çok etkiledi. Ruha dokunan o tüm duygularıyla, tam o anda, var olmanın sarsıntısını hissettirdi.
Olay örgüsünde, öylesine söylenip geçilmiş gibi duran her şey kitabın sonunda duyguları filizlendirdi.
Hasan Ali Toptaş yazmamış, adeta bizi sayfaların içine saklayıp, anların içine gizlemiş. Sanki başından beri ordaymışız da bu kitabı elimize alınca farkına varmışız gibi...
Bu benim ilk H. G. Wells kitabımdı ve görünüşe göre de son olmayacak. Yazarın neden bilimkurgunun babası kabul edildiğini anlayabiliyorum. Kitabı okurken yaşadığım duygu geçişleri inanılmazdı. İnsanı andan uzaklaştırıp tamamen kurgusal karakterlerin, kurgusal dünyasına öyle hızlı geçiriyor ki kitabı bitirdikten sonra bile etkisi uzun süre gitmiyor. Sonsözü okuduktan sonra kaç dakika kitabın arka kapağıyla bakıştım bilmiyorum. Özellikle sonu ve sonun bilinmezliği en etkileyici yanı olabilir.
İnsanoğlunun kaçınılmaz bir sonun içindeyken bile insan kalmaya devam edişi, iki beyaz çiçeğin insanlığın minnet ve sevgi duygusuna tanıklık edişi... Eloiler, Morlocklar, aşağı ve yukarı dünyalılar, insanlığın değişen torunları...
"İnsanın gidip kendi torunlarını öldürmek istemesini çok gaddarca bulabilirsiniz! Ama onlarda bir insaniyet görmek her nasılsa imkansızdı."
Geleceğin uygarlıklarının bugünün sorunlarından uzak altın bir çağda yaşayacaklarına inanırız. Ya işler düşündüğümüz gibi gitmezse...
"Geleceğe gidebilmek için çalışma ve mücadeleyle harcadığım yılları düşündüm, şimdiyse saplantılı bir endişeyle ondan kaçış yolları arayışımı."
Yazarın kitabı yazarken ve yaşamımın son gününe kadar umduklarıyla yaşamaya devam etmekten başka şansımız yok.
(Patrick Parrinder'in önsözünü kitabı bitirdikten sonra okumanızı tavsiye ederim.)
Bazı kitapları okurken kaleminiz her daim elinizde hazır bulunmalıdır. 'Gör Beni' altı çizilesi onlarca cümlesi olan sayfalarla dolu o kitaplardan biri.
Cumhuriyetin ilk yıllarını, iki farklı zihniyetin bakış açısıyla anlatan kitapta yalnızca o dönemin değil, insanlık tarihinin başlangıcından, Mezopotamya uygarlıklarından, inancın tarihinden izler bulunuyor. Ancak böylesine yoğun bir içerik öyle güzel yedirilmiş ki kurguya, sayfaları çevirmeyi bırakamıyorsunuz. O sayfaların arasında, o çocuklarla birlikte, o dersin içinde buluyorsunuz kendinizi ve bunu yaparken en az onlar kadar hayretler içerisinde oluyorsunuz.
Karakterleri de içeriği kadar dikkat çekici. Bir kadın olarak, okumaktan en keyif aldığım, en gurur duyduğum karakterlerden biri oldu Ülkü. Kendi değerini kendisi oluşturan, gücüyle, asaletiyle, azmiyle, zekasıyla, sevgisiyle ve merhametiyle güzel olan o kadınlarımızdan biri Ülkü. Çok güçlü... Bu durumda aşkı da kendisi kadar güçlü elbette. Öyle güzel bir aşk tasviri var ki kitapta.. tüm o duyguları hissederek okumamak elde değil.
Verdiği tüm mesajlarıyla, özgün ve güçlü karakterleriyle, akıcı diliyle 'Gör Beni' okuması çok keyifli bir kitap. Hele ki yazarın müzik önerilerini dikkate alıyorsanız...
Bana yeni kitap listeleri hazırlatan, yeni müziklerle tanıştıran, yoğunluğum sebebiyle uzun süren okuma sürecime rağmen aklımı daima meşgul eden bu kitabı okumadıysanız, mutlaka okuyun derim.
