Bütün kitaplarındaki kahramanlar gibi bir köşede bir çeşit inziva hayatı yaşardı, hayal kurarak, düşünerek, düşüncelerinin ve duygularının bütün gizli yükleriyle birlikte.
“...Önceleri yaşamak ne demek bilmiyordum yine de hayatı herkesten daha fazla severdim.
Şimdi ise yaşamın anlamını öğrendim, yine de senin için ölmeyi, yaşamaya tercih ediyorum.”
“Seni görünceye kadar gönlüm hep bu ruhlar, mezarlar içinde geçiyordu. Seni gördüm ; sanki dünyaya yeniden gelmiş gibi oldum. O zaman yaşamanın ne demek olduğunu anladım..”