“evvel zaman önce delinin biri bir kuyuya taş atmış su bulanmıştı. iç içe büyüyen halkalar tek bir taşın yaratısıydılar, en geniş halkadan en darına kadar hepsinin kaynağı birdi. savaşlar da böyleydi; kocaman ülkelerdekiyle bir kasabadakinin, küçük bir evin içindekiyle tek bir kimseninkinin yoktu birbirinden farkı. su bulansa ya da kurusa bile değişmeyecekti; elbet her canlı düşecekti kendi kuyusuna.”
“unutmak sağ çıkmaktı, bunu yapamazsa o kuyuya yuvarlanacaktı; kendi karanlık kuyusuna.”
Okur Takip Önerileri
“öyle zamanlar vardır ki insan hayat ırmağının akış yönünü değiştiremez.”
