Içine kasvet çöktüğü, acılar içinde kıvrandığı zamanlar da olurdu; sağa sola döner, yüzükoyun yatardı. Bazen bu acılar büsbütün artar, içini fenalık basardı. O zaman yataktan kalkar, diz çöküp, masum ve coşkun bir ruhla dua eder, içindeki fırtınanın geçmesi için Tanrıya yalvarırdı. Kendini Tanrıya emanet ettikten sonra içindeki fırtına yatışır ve artık her şeyi oluruna bırakırdı.
Kaç kez, kaç kez batan güneşin ardından böyle bakakalmıştı.
Sayfa 79
İlya İlyiç'in kafası bir kitaplıktı; ama ayrı ayrı ve hiçbiri tamam olmayan ciltlerle dolu bir kitaplık.
Sayfa 75
Okur Takip Önerileri
Ismini ilk defa duyan adam hemen unutuverirdi. Adıyla birlikte yüzü de, sözleri de hatırdan çıkardı. Geldiği yerde bir şey değişmez, gittiği yerden bir şey eksilmezdi.
Sayfa 34
Ah yarabbi, hayat bir türlü yakamı bırakmıyor, nereye gitsem peşimde!
Sayfa 18 - Oblomov
"O hâlde kiminle konuşabiliyorsun? Kiminle anlaşıyorsun?"
"Hiç kimseyle."
Sayfa 116
Uzak yoldan
hiçbir şey istemiyorum artık senden
ne veda ne haber ne iz
kendi yoluma gidiyorum ben, yolun açık olsun
o değilsin artık sen, o değilsin
Kızgınlıkla yaşamaksa insanın elinde kor bir odunu taşımasından zordur.
Sayfa 229
Başkalarına karşı içi öfkeyle dolu da kendine karşı tutumu merhametli mi? Kendisi de bir hata mı yaptı, sanki hatadan müteşekkilmiş gibi yerin dibine sokuyor kendini. Ona kendini kabul ettirmek de çok zor.
Sayfa 226
Ya Rab! Ben hangi bir mümine onu üzecek ve gönlüne ağır gelecek bir söz söylemişsem; kıyamet gününde o sözü onun için sana kurabiyet eyle; yani o sözden müteessir olduğu kadar onu sana yaklaştır.
Sayfa 219
Hayat hep ortasında biter Emel.
Hep bir seylerin ortasında hayatın başına bir iş gelir.
Senin hayatın da tamamlanmamış bir yemekte bitti.
Sayfa 212
bir sır yanmaktaydı içimin derinliklerinde
konuşsun istiyordum o sır seninle
ama düğümlenip kısalmıştı sesim
değil mi ki çalı yeşermez gölgede
geçmişin ölü ruhları
ağlıyorlar sanki yanı başında
onlar da uyumuşlardır bu yatakta
senden önce, geçmiş zamanda
Sayfa 171
Boş
kederden bir ipek kozasında olsam da
kalbimde yaşadın yıllarca
âh, hiçbir şey anlamadım aşk yüzünden
neydin sen
kimdin?
Sayfa 169
En sevdiğim kısmı
"Anlamıyorsun " dedi. "Benim annem biraz farklıdır."
"Nasıl yani?"
Sky giderek daha gergin görünüyordu. "O biraz değişik biridir. Gecenin bir yarısı bahçedeki çiçeklere ninni söyler mesela."
"İyi, bence bundan bir sorun yok."
"Ama çiçekler ölü," dedi Sky. "Kadife çiçekleri kuruyalı epey oluyor, o yine de onlara şarkılar söyleyip duruyor."
Sayfa 117
