Her çocuğun ilgiye ve sevgiye ihtiyacı vardır. Gereken ilgi ve sevgi çocuğa verilmelidir. Hiç bir çocuk sevgiden yoksun kalmamalı.
Jose Mauro de Vasconcelos’un baş yapıtı “Şeker Portakalı.” Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsüdür. Baş kahramanımız Zeze. Her okuyanın ah Zeze! dediği mutlaka olmuştur. Okurken çoğu kez duygu değişimi yaşayacağınız harika bir eser. Sayfanın başında yüzünüzde kocaman bir
gülümsemeyle başlıyorsunuz, sayfanın sonlarına doğru gülümsemelerinizin yerini gözyaşlarınız alıyor. Zeze elinizden tutup kocaman dünyasının kapılarını size açıyor. Zeze’ ye hayat hep acımasız tarafını gösteriyor. Zeze içindeki masumluğu hiç bir zaman kaybetmiyor.
Ah Zeze! Ah o güzel çocuk.. Küçük bedenine sığdırdığın masum düşlerin, bu masum düşlerin verdiği düşüşler. İçimizdeki yarım kalmış iyilik, çocukluğumuzun masumiyeti Zeze. Nasıl dokundun ruhumuzun kırıklarına.. Elini tutmak istedim. Sanki oradaydım. Yüreğimizi dağladın.
