Sinemdeki gölgeni çek al
Baharda Pencereme gönderdiğin kelebekleri
Bana güzel düşler kurduran o yeşil gözlerini al
Çünkü bende yaşamak istiyorum herkes gibi
Ellerinin hasreti vuruyor göğüs kafesime
Küçük bir çocuk gibi karşımda duran hayalini çek al
Benim gücüm yetmiyor anla
Deli diyecekler yoksa bana
Her gece kapımda duran hasretini çek al
Kapa perdelerini görmezsem unuturum belki
Ama her şeyden önce
Göz kapaklarımın içinden kendini , çek al.
#MüjdeyeMektuplar #Şiir #Kitap
Öylesine biriyim
Fazla bir ehemmiyetim yok
Tek mal varlığım penceremdeki nergis çiçeklerim
Onlarıda senin için yetiştirdim
#MüjdeyeMektuplar #Şiir #Kitap
Bir komşum vardı yaşamak isterdi
Ne vakit görsem bir şeylerden şikayet ederdi
Şöyle alçak boylu , temiz yüzlü birazda esmerdi
Hep çocukluğuna dönmek isterdi
Dönemezdi tabi bu yüzden
Çocukları çok severdi
Nerede bir yetim görse , anlından öperdi
Çizgili bir takım elbisesi
Birde baba yadigarı bir saati vardı
Oldukça mütevaziydi
Yalnızlıktan olsa gerek
Sık sık duvarlara bir şeyler söylerdi
İyi adamdı komşu
Kimseyi görmezden gelmezdi
Kapıdaki kediler en çok onu severdi
Yaşlandırmıştı tabi onu biraz
Kimselere söyleyemediği derdi
Ama o yine de gülümserdi
Bugün cenazesi vardı komşunun
Ve ben biliyordum , ama artık eminim
Dirilse şimdi
Ölüm böyle bir şey miydi
E ben zaten ölüymüşüm
Derdi..
#MüjdeyeMektuplar #Şiir #Edebiyat
SARDUNYALAR
Üşürdüm , yorgansız yattığım gecelerde
Gülüşün beni sarardı
Sabahları ne zaman dışarı baksam tahta penceremden
İçimi çocuksu bir hüzün kaplardı
Bir ses duyardım sonra
Sardunyaları sula
“Yapayalnızım, beni ısıtacak hiçbir sevgi yok, bir yeraltı zindanındaymışım gibi üşüyorum, yazdıklarım da soğuk, yavan, bulanık...”
*Anton Çehov, Martı