İnsan kendinden başkasını çok sever mi ? Hayatta bir çizgi vardır çizginin sag tarafı mutluluk sol tarafı hüzündür. İnsanlar genelde çizgidirler, duygularını dengeler. Ne hüzün ne mutluluk ? Eger kendinden çok sevdigin biri varsa o sana dengeni şaşırtır. Çok mutlu oldugun an, bir anda çok mutsuzda olabilirsin. İşte sevgi böyle birşeydir. Dünyada iki kelimeyle cenneti, küçük bir kırgınlıkla cehennemi yaşatır. Ama ne kadar küs olsan da, kızgın olsanda, onun var oldugunu, senin oldugunu bildigin sürece en mutlu sensindir. Sadece gururun bu gerçegi o anlarda saklar, ama bu hep böyledir. Onu gördügün an kendini unutursun. Tek düşündügün tek hissettigin onu çok sevdiğin, onsuz yaşayamıyacağındır. Elini Tuttugunda dünya yıkılsa sana zarar gelmiyecekmiş gibi hissedersin. Bilirsin ki oda seni, senin sevdigin kadar seviyordur. İki seven kalp, aşkın verdigi sıcaklık ve sahiplik hissi… Bunlar eritir seni. Ve bununla beraber aşkın getirdigi diger müthiş duygular. Benim için aşk birde insanın yaşamı boyunca en güzel gördügü rüyadır. İşte sen benim için böyle bişeysin.
Gözlerine baktıgımda kendimi buldugum, ellerini tuttugumda dünyadan koptuğum….. Hergünün tamamında aklımı işgal eden, kalbimi hiç bir atışında yalnız bırakmayan yüreğim çok seviyorum seni... ❤️
Kainat bağı: Uhuvvet
Yine bir selâ sesi. Bir yaprak daha düştü ağaçtan. Bir can daha koparıldı fani hayattan . Kim bilir ; ne planları vardı daha dünyaya dair. Yarım kalmış istekleri , hevesleri ile intikâl etti ebedi aleme.
Hani diyor ya İbrahim Tenekeci; Allah'a bizleri ölümle tedavi ettiği için şükretmeliyiz. Yoksa hepimiz hırs kanseri
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
İçinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim,
Ey Allah’ım, benim Senden başka kimsem yok, Senden başka gidecek kapım yok, Senden başka yol göstericim yok... Beni kendi cehaletim, eksikliğim ve yanlışlarım ile bırakma; beni Senin yanında en doğru ve en güzel olan yaşayış ne ise ona ulaştır. Allah’ım, fırtınalı ve soğuk kış gecelerinde sahipsiz küçük bir kedi yavrusunun, sağlam bir kapının/koruyucu bir duvarın dibine sığınması gibi Sana sığındım. Allah’ım, benim maksadım Sensin, bu dünyada ben de dâhil her şey fânidir, yok olmaya/kaybolmaya mahkûmdur. Baki Sensin, ebedî Sensin, sonsuz olan Sensin...
Yasar ALPTEKIN
Bahçesaray Arvas köyünün mert çocukları...
Yolumuz bu sefer kış şartlarının çetin geçtiği dünya ile bağlantısının bir dönem kesintiye uğradığı bu sebepten olsa gerek bir dönem namı diğer 9.gezegen Bahçesaraya düşüyor.Kürtçe olarak müks isimlendirilen ilçe o bölgede yaşamış,oradan göç edenlere ise “mixsi’ deniliyor halk arasında...Ben ise ismi
Yani şimdi o günden beri kendimi boşlukta hissediyorum. Kaybetmişim kendimi seni değil kendimi hükümsüzdür belki.
Ne zaman kazandım ki seni kaybedeyim.
Ama kendimi kazanmadım da o gün ki inceliğine nasıl bir bakış attım da gözlerine boğuldum. Konuşamadım aynı kaldırımda aynı anda iki yabancı ama aynı güzergaha giden iki anlamsız insandık.
Her zaman kendime soracağım en acı soruların cevapsız bıraktın revamı bu.
Neden anlamadın anlamak istemedin.
Neden cevap veremedin cereyan eden bir düşünce ölümcül bir intihardır.
Nasıl kaybettim kendimi bunu bana açıklarmısın.
Saflığımda mı suç,
Suç kalbimde mi
Yoksa Gül gibi Gülen açılan gözlerinde mi,
Ve ya gözlerime perdemi çekeyim.
Yüreğimde ki acı dinmiyor.
Aklım kuş olup uçmak istiyor.
Bir uçurum kenarının en dibindeyim.
Uçsam uzakmısın,
Bana herkesten daha fazla neden yakınsın o zaman.
Aynı şehrin aynı güneşinde kavrulmuş insanlarız biliyorsun belki ama bilmediğin bir gerçek var.
Ben bir şehrin yaz gününde akşam vaktinde yağmurlara tutulmuş ardından şemsiyesiz ağlayan biriydim aklımda düşümde sen tabi.
Kendini anlatma seni de anlıyor seziyorum.
Tutmak için küçük bir ihtimal de olsa.
Sen pencerende uçuşan kuşlara
Üzülürsün bende dışarda bir kuşun yuvasından yıldığı yerdeyim nerden bileceksin nerden düşüneceksin ki canın sağolsun yanımda değilsin uzakta değilsin ulaşılmaz olsaydın ne yapardım. Ulaşsam da soyadım kadae değilim.
Senin kalbinde ki demirleri pas eder severdim de soyasın kadar değer
vermedin bana.....