Sylvia şiirlerini yazılarını yazarken hep geniş coğrafyalara yayılabilecek miyim kitaplarım basılacak mı kaygısını taşıyor acaba şimdi günümüzde benim kitabını okurken tıpa tıp aynı şeyleri hissettiğimi bilse ne düşünürdü o kadar benzer şeylerden endişe duymuşuz o kadar aynı sorunlara kafa yorup biz kadınlara dayatılan olgulara ve eşitsizliklere karşı çıkmışız ki sanki yıllar önce yazılmış günlüğü değil de bir arkadaşımla konuşuyormuş gibi hissettim kitap boyunca bazı şeylerin yıllar boyunca hiç değişim göstermemesi ayrı bir konu zaten burda yazarın inişli çıkışlı hayatıyla ilgili konuşmayacağım okuyunca zaten onunla birlikte çıkıyorsunuz içsel yolculuğa ben bu yolculukta kendimden çok şey buldum bu yüzden çok üzüldüm çok fazla melankoli hakim çünkü kitaba bende zaten öyle olduğum için çok rahatsız olmadım tam aksine ayna tutulmuş gibi hissettim yer yer duygulandım okuyup okumamak size kalmış keşke ted bazı kısımları çıkarmasaydi da bilinmezlikler giderilseydi aldattığı kadının günlüklerinden o kısımları çıkarıp yayınlamak...ne desem bilemiyorum ben bir de vize haftamda bitirdim bendeki psikolojik yıkımı düşünün bir de