Livaneli'den bu kadar iyi bir kitap beklemiyordum. Gerçekten çok beğendim, dört dörtlük bir eser olduğunu düşünüyorum. Yazarın Kardeşimin Hikâyesini ilginç bulduysam da abartılı bir eser olduğunu da düşünmeden edememiştim.
Engereğin Gözü, üslûbunun anlatılan olaylara çok uygun düştüğü, hem ışıklı hem karanlık bir roman. Hırs ve iktidar
Ters köşe olduğum bir kitap diyebilirim. sol kesimin Abdülhamid için görüşlerini biliyorum, hatta günümüzde bir espri var; “sen Abdülhamid’i savundun” diye… Ne yalan söyleyeyim hiç böyle bir kitap beklemiyordum. Daha önce yazarın yine sarayla ilgili engereğin gözü kitabını okumuştum, ve oha bunlar doğru olamaz demiştim. Abdülhamid’i anlatan bu kitabında da aynı şeyleri bekliyordum. Ama her romanını severek okuduğum yazar bu eserini yazarken bence Abdülhamid’e hayran olmuş. Abdülhamid’in saltanatından önce Avrupa seyahatinden, tahta çıkmasından, uyguladığı sansür, kurduğu hafiye teşkilatı, sürgüne gönderilmesi, orada yaşananlar, maiyeti, çocukları, hanımları, annesi ve onun rahatsızlıkları ile ilgili pek çok bilgi akıcı şekilde anlatımış. Bazı yerlerde gözlerim doldu, bazı yerlerde ağzım açık kaldı. Çok büyük sultanmış Abdülhamid. Kitap yayınlanmadan birkaç gün önce yazarın yayınevinin instagram sayfasında bir açıklaması vardı; “ bu kitabı ne sağcılar ne solcular kimse yalanlayamaz, çünkü kaynaklarım çok sağlam” demişti. Kitabın sonunda da yerli yabancı pek çok kaynak ismi verilmiş. O kaynaklardan bende bir kaç tane seçtim, ilerleyen zamanlarda okuyacağım. Okudukça ne kadar cahilim diyorum. Ben “kaplanın sırtında” kitabını çok beğendim, tavsiye ederim.
NOT : Her ne kadar Osmanlı döneminde anlatılsa da olaylar tarihi roman değildir.
Livaneli'nin güzel eserlerinden birini daha bitirdim. Sürekliliğin en güzel örneğinin kanıtıdır Zülfü Livaneli... Bu eserinde de anlatımı çok güzeldi. Yalın ve akıcı olması kitabı rahat şekilde okumaya yetiyor. Ancak kitabı okurken iyi ki padişahın olduğu bir dönemde yaşamıyoruz diyebilirsiniz. Tabi ki her padişah aynı değil ancak kitapta anlatılanların çoğu elem ve azap veren duygulardı. İşin güzel yanı ana karakterlerin isimleri yok. Yani padişahın isminin belirtilmemiş olması bence mantıklı bir hareketti. Aslında kitapta karakterlerin ruh haline odaklandığınız zaman daha yoğun bir şekilde geçiyor duyguyu hissediyorsunuz. Psikolojik olarak harikaydı. Kullanılan dilin eski zamana uyarlanması gerekliliğinden dolayı bazı yabancı kelimeler görebilirsiniz ancak konu bütünlüğünün ve verilmek istenen mesajın akışını bozmuyor. Okumak isteyenlere tavsiye ederim. Daha fazla lafı uzatmayayım. Zülfü Livaneli'ye yazdığı eserlerden ve memnuniyetimden dolayı ufak bir not :
Padişahım çok yaşa :)
Engereğin GözüZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201916,2bin okunma
Ruh, dünya nimetlerinin tutsaklığından kurtuldukça özgürleşiyor, bağımsızlaşıyor ve dünya yüzünde hiçbir krala ve imparatora nasip olamayacak bir büyük iktidara kavuşuyordu.